To ... χρέος και το τέρας

Ο επιχειρηματίας περίμενε υπομονετικά στην ουρά για να έρθει η σειρά του να εξυπηρετηθεί στο ταμείο. Είχε πάρει το χαρτάκι με τον αριθμό προτεραιότητας και όση ώρα περίμενε, χιλιάδες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό του...

Βλέπετε, το να είσαι επιχειρηματίας στην Ελλάδα του 2016, το λες και ... περιπέτεια. Νωρίτερα είχε μάθει πως δεν μπορούσε να πάρει φορολογική ενημερότητα, αν προηγουμένως δεν τακτοποιούσε τις οφειλές του.

Ο επιχειρηματίας πήγαινε να σκάσει! Φοροι, ΕΝΦΙΑ, υποχρεώσεις και τώρα αυτό... Πόσα να αντέξει ο άνθρωπος... Καποια στιγμή, η σειρά του έφτασε οπότε πήγε στην ταμία για να τακτοποιήσει την οφειλή του. Ένας κόμπος τον έπνιγε, πως θα κατάφερνε να καλύψει και αυτή την οικονομική υποχρέωση προς το κράτος;

Έδωσε το χαρτί της οφειλής στην ταμία και αργά - αργά το χέρι κατευθύνθηκε προς την τσέπη. Η ώρα της αλήθειας είχε φτάσει! το χέρι βγήκε αργά από την τσέπη, λες και δεν ήθελε να αποχωριστεί το χρήμα από το ύφασμα... Όμως έπρεπε...

"Κρατήστε αυτό το 50λεπτο (τόσο του ζητούσε το μπιλιέτο!) γιατί χωρίς αυτό δεν παίρνω φορολογική ενημερότητα", είπε ο επιχειρηματίας γελώντας, ένώ όσοι ήταν δίπλα του και αντιλήφθηκαν το περιστατικό, σκέφτηκαν αν ήταν για γέλια ή για κλάματα η όλη υπόθεση.

Η παραπάνω ιστορία είναι αληθινή και διαδραματίστηκε σε τραπεζικό κατάστημα του Ηρακλείου. Όσο αυτό το υδροκέφαλο και χωρίς αντίληψη της σύγχρονης πραγματικότητας τέρας της γραφειοκρατίας θα συνεχίσει να υπάρχει, τόσο η λέξεις "επιχειρηματικότητα", "ανάπτυξη" και "επενδύσεις" θα αποτελούν ανέκδοτα στη χώρα μας.

Γ.  Λαμπράκης