Προσπάθεια για παγκόσμια αναγνώριση του ριζίτικου τραγουδιού

Ο Όμιλος για την Unesco Πειραιώς και Νήσων, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών, τον Οργανισμό με έδρα την Νέα Υόρκη Πολιτισμική Κρήτη, την Εταιρεία Κρητικών Σπουδών-Ίδρυμα Καψωμένου, την Φοιτητική Ένωση Κρητών, τον Σύλλογο Ασιγωνιωτών Αττικής και τους Σταυραετούς Χανίων, διοργανώνει συνέδριο με σκοπό την ανάδειξη και την παγκόσμια αναγνώριση του Ριζίτικου ως άυλο πολιτισμικό μνημείο κληρονομιάς.
Θα γίνει αναφορά σχετικά με την αρχαιότητα των ήχων του ριζίτικου αλλά και τη θεματολογικά προιστορική προέλευση των στίχων του.
 
Το συνέδριο χωρίζεται σε  δύο μέρη, της ποιητικής προσέγγισης και της επιστημονικής εισαγωγής.
 
Α’ ΜΕΡΟΣ: Ποιητική Προσέγγιση
Θα πραγματοποιηθεί 08/08/2015 το βράδυ, όπου θα πούμε τα Ριζίτικα και θα καταθέσουμε τις οκτώ μελωδίες-σκοπούς.
Ωρα έναρξης 21:00, ταβέρνα  Κεφάλι στο 27ο χιλ. Χανίων Ομαλού πάνω στη Στράτα των Μουσούρων.
 
Β’ ΜΕΡΟΣ: Επιστημονική Εισαγωγή
Θα πραγματοποιηθεί στις 09/08/2015 ημέρα Κυριακή, στην Εταιρεία Κρητικών Σπουδών-Ίδρυμα Καψωμένου
(Πύργος Αλικιανού Μουσούρων Χανιά, 73005)
Ώρα έναρξης 11:00 π.μ
 
Ο Πρόεδρος του Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων και Αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ομίλων Συλλόγων Κέντρων UNESCO (WFUCA), για την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική και ο Διευθυντής Πολιτισμικής Άυλης Κληρονομιάς για τα Ριζίτικα Τραγούδια Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων δήλωσαν τα εξής :
 
 «Τα Ριζίτικα είναι αρχέγονα άυλα πολιτισμικά μνημεία από το άχρονο παρελθόν, δικαιούνται σεβασμό όπως και τα υλικά δημιουργήματα!!! 
 
Τα «Ριζίτικα» δεν είναι τραγούδια του καιρού με σύγχρονα ποιητικά και μουσικά μέτρα, αλλά κοινοί και γενικότερα ποιητικοί κανόνες που αναδείχνουν ολόκληρη την ψυχική οντότητα της ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ. Aποτελούν ίσως μοναδικό φαινόμενο αυτοσυντήρησης αντοχής κι αντιστάσεως, ενάντια στη φθορά και το ξεθώριασμα που επιφέρει ο χρόνος.                             
 
Τα Ριζίτικα και οι παραδόσεις μας έχουν κρατήσει στο χώρο και στο χρόνο περισσότερο διάστημα και από τη θρησκεία μας και από τη γλώσσα μας. (ο Ελληνισμός είναι ένας οργανισμός που συνεχώς αναπτύσσεται κρατώντας πάντα τις καταβολές εκείνες που τον τρέφουν και ανανεώνουν)                                              
 
Ας αναζητήσουμε λοιπόν την βαθύτερη ΆΧΡΟΝΗ ΑΛΉΘΕΙΑ της ποίησης του Ριζίτικου από το ΆΧΡΟΝΟ ΠΑΡΕΛΘΌΝ  .
H ίδια η ύπαρξη της ποίησης αποτελεί το μεγαλύτερο μάθημα, που μπορεί να γίνει θεμέλιο μιας παιδείας αντάξιας του ανθρώπου.»