Νέα παγκρήτια συνάντηση διαμαρτυρίας για τα χημικά στο Αρκάδι

Στους δρόμους θα βρεθούν για άλλη μια φορά οι κρητικοί διαμαρτυρόμενοι για την επικείμενη καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στην κλειστή θάλασσα της Μεσογείου.

Το ραντεβού αυτή τη φορά έχει καθοριστεί για την Κυριακή 23 Μαρτίου στις 12.30 μετά το μεσημέρι στο Αρκάδι, όπου πλήθος κόσμου, αλλά και τοπικοί φορείς θα στείλουν το δικό τους μήνυμα στους αρμοδίους, εκφράζοντας την αντίθεση τους για την καταστροφή μέρους των χημικών ανοικτά της Κρήτης.

Σε σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής Πρωτοβουλίας κατά της εξουδετέρωσης των χημικών όπλων απαιτούν από την Ελληνική Κυβέρνηση, που επιπλέον σήμερα έχει αναλάβει την Προεδρία της Ε.Ε., να θέσει βέτο κατά της απόφασης αυτής του Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων, με ταυτόχρονη παρέμβαση της τόσο στον Ο.Η.Ε. που έχει τεθεί επικεφαλής για την επίβλεψη της όλης διαδικασίας, όσο και τουλάχιστον στις χώρες που άμεσα γειτνιάζουν με τη θαλάσσια περιοχή όπου θα γίνει η "εξουδετέρωση", (Ιταλία και Μάλτα), ώστε και αυτές να πιέσουν προς την κατεύθυνση αυτή.

Όπως επισημαίνουν «η επιχειρούμενη εξουδετέρωση ελλοχεύει περιβαλλοντική απειλή για το κλειστό θαλάσσιο περιβάλλον της Μεσογείου, ενός από τα πιο ευαίσθητα και πιο σημαντικά θαλάσσια οικοσυστήματα του πλανήτη, δεδομένου ότι ακόμα και ασφαλείς από χημική άποψη να είναι οι μέθοδοι που έχουν επιλεγεί για την καταστροφή των χημικών όπλων (πράγμα το οποίο αμφισβητείται από πολλούς), εντούτοις κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ατυχήματος (πχ διαφυγή αερίου) ή ακόμα πιο πιθανά την αποτυχία να καταστραφούν πλήρως όλες οι ποσότητες των όπλων αυτών.

Συνεπώς στην απευκταία αυτή περίπτωση, εκτός από το αμέσως υποκείμενο θαλάσσιο περιβάλλον, το οποίο θα καταστραφεί μόνιμα, τα θαλάσσια ρεύματα είναι βέβαιο ότι θα μεταφέρουν τις τοξικές ουσίες στα γειτονικά παράλια, (στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η Κρήτη), με άγνωστες επιπτώσεις στα θαλάσσια οικοσυστήματα, πιθανότατα και στους υδροφόρους ορίζοντες, και κατ” επέκταση όχι μόνο στην υγεία των λαών που κατοικούν στα παράλια αυτά, αλλά και στις οικονομίες των περιοχών αυτών, με αμεσότερο κίνδυνο να πληγεί ανεπανόρθωτα ο τουριστικός χαρακτήρας της χώρας».