Κρήτη: Τα Κάλαντα των Χριστουγέννων που αναβιώνουν κάθε χρόνο

Τα κάλαντα ίσως είναι ένα από τα λίγα έθιμα που διατηρούνται αναλλοίωτα ακόμα και σήμερα σε πολλές περιοχές της χώρας. 

Με ένα μεταλλικό τρίγωνο τα παιδιά λένε τα κάλαντα των Χριστουγέννων την παραμονή κάθε χρόνο, δηλαδή στις 24 Δεκεμβρίου. Οι στίχοι διαμορφώνονται ανάλογα με τις διαλέκτους και τα ιδιώματα της κάθε περιοχής και η μουσική ανάλογα με την παράδοση του κάθε τόπου.

Τι είναι τα κάλαντα

Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα. Πιστεύεται ότι η ιστορία τους προχωρεί πολύ βαθιά στο παρελθόν και συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα. Βρήκαν, μάλιστα, αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα (Ειρεσιώνη στην αρχαιότητα).

Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου. Αλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στο οποίο κρεμούσαν κόκκινες και άσπρες κλωστές. Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων.

Τα κάλαντα της Κρήτης

Τα παλιά χρόνια, τα κάλαντα δεν τα έλεγαν μόνο παιδιά, αλλά και ενήλικες, οι λεγόμενοι "καλαντάρηδες". Μαζεύονταν σε ομάδες και πήγαιναν από το ένα σπίτι στο άλλο και τραγουδούσαν. Τα κεράσματα ήταν πολλά. 

Από λάδι και ρακή μέχρι φρούτα και στην καλύτερη περίπτωση γλυκά και μεζέδες. 

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τα κάλαντα της Κρήτης να διαφέρουν από αυτά της υπόλοιπης Ελλάδας;

Η κρητική διάλεκτος δίνει ιδιαίτερο χαρακτήρα και ομορφιά σε κάθε στίχο και δείχνει πώς πραγματικά ήταν τα Χριστούγεννα στην Κρήτη.

Κάτι ακόμα που κάνει τα κάλαντα της Κρήτης τόσο μοναδικά είναι οι αυτοσχεδιασμοί. Οι ντόπιοι πατούσαν πάνω στους παραδοσιακούς στίχους και άλλαζαν κάποια πράγματα για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες που είχαν κάθε φορά.

Έτσι, τα κάλαντα διέφεραν από χωριό σε χωριό ή ακόμα και από σπίτι σε σπίτι.

Για παράδειγμα,  εάν το σπίτι στο οποίο πήγαιναν να πουν τα κάλαντα δεν είχε τη δυνατότητα να τους φιλέψει πολλά πράγματα, ζητούσαν κάτι πιο λιτό. Εάν, όμως, πήγαιναν σε ένα πιο πλούσιο σπίτι οι απαιτήσεις ήταν μεγαλύτερες.

Τα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα της Κρήτης

Καλήν εσπέραν άρχοντες αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη Θεία γέννηση να μπω στ’αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει
Οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη.

Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα
Ο που τον έχεις τον υγιόν, τον μοσχοκανακάρη
Λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σχολειό τον πέμπεις.
Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι.

Και η κυρά δασκάλισσα, με το μαργαριτάρι
Είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια
Άψε Βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι.
Και κάτσε και ντουγιούντιζε ήντα θα μας εβγάλεις.

Γι' απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι
Κι από τον πύρο του βουτσιού να πιούμε μια γιομάτη
Κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι
Κι αν το κανε η γάλανη, ας είναι ζευγαράκι.

Κι από το πιθαράκι σου ένα κουρούπι λάδι
Κι αν είναι κι ακροπλιάτερο, βαστούμε και τ’ ασκάκι.
Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα
Και φέρε και γλυκό κρασί να πιούν τα παλικάρια.

Κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα
Ανοίξετε την πόρτα σας, να πούμε καλησπέρα!
Κι ακόμα δεν τον δεν το ήβρηκες το μάνταλο ν' ανοίξεις
Να μας εβάλεις μια ρακή, κι ύστερα ν' ασφαλίσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Οι παλαιότερες συνταγές από το Άγιον Όρος για το Χριστόψωμο

Το έθιμο της χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας και από πού προέρχεται

Ήξερες ότι ο θρύλος της χριστουγεννιάτικης κάλτσας στο τζάκι συνδέεται με τον Άγιο Νικόλαο;