Ο πρόεδρος του Λιβάνου φαίνεται να μην αποκλείει εντελώς μια συμφωνία ειρήνης με το Ισραήλ

Ο πρόεδρος του Λιβάνου Μισέλ Αούν, σύμμαχος του εχθρικού προς το Ισραήλ κινήματος Χεζμπολάχ, φάνηκε να μην αποκλείει το ενδεχόμενο ειρήνης με το εβραϊκό κράτος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο γαλλικό ειδησεογραφικό δίκτυο BFMTV.

Ο Λίβανος και το γειτονικό Ισραήλ είναι τεχνικά σε κατάσταση πολέμου. Η φιλοϊρανική Χεζμπολάχ, που κυριαρχεί σημέρα στην πολιτική ζωή του Λιβάνου, και το εβραϊκό κράτος είναι ορκισμένοι εχθροί και έχουν αντιπαρατεθεί σε διάφορες συγκρούσεις τις τελευταίες δεκαετίες.

Απαντώντας σε ερώτηση χθες Σάββατο το βράδυ από το BFMTV αν ο Λίβανος θα ήταν έτοιμος να συνάψει ειρήνη με το Ισραήλ, ο Αούν απάντησε: «Εξαρτάται. Έχουμε προβλήματα με το Ισραήλ, πρέπει πρώτα να τα επιλύσουμε».

Για τη συμφωνία εξομάλυνσης των σχέσεων ανάμεσα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ισραήλ που ανακοινώθηκε την Πέμπτη, ο Λιβανέζος πρόεδρος είπε πως τα Εμιράτα είναι μια «ανεξάρτητη χώρα».

Δεν επέκρινε τη συμφωνία όπως είχε κάνει η Χεζμπολάχ: «Είναι μια προδοσία της Ιερουσαλήμ και του παλαιστινιακού λαού, Είναι μια πισώπλατη μαχαιριά», είχε δηλώσει την Παρασκευή ο Χάσαν Νασράλα, επικεφαλής της Χεζμπολάχ.

Ένα από τα σημεία διαφωνίας ανάμεσα στον Λίβανο και το Ισραήλ αφορά την έρευνα για υδρογονάνθρακες στην ανατολική Μεσόγειο. Ένα τμήμα ενός οικοπέδου βρίσκεται σε μια θαλάσσια ζώνη που διεκδικεί και το Ισραήλ. Το 2019 η Ουάσινγκτον είχε αναλάβει για πρώτη φορά μια διαμεσολάβηση για την επίλυση της διαφοράς.

Εξάλλου, ο Αούν, την αποχώρηση του οποίου ζητά ένα μέρος του πληθυσμού μετά την καταστροφική έκρηξη της 4ης Αυγούστου στο λιμάνι της Βηρυτού, απέκλεισε το ενδεχόμενο να παραιτηθεί.

Απαντώντας σε ερώτηση του BFMTV αν έχει σκεφθεί να εγκαταλείψει την εξουσία, ο Αούν απάντησε: «Είναι αδύνατο, θα υπήρχε ένα κενό. Αν παραιτηθώ, ποιος θα διασφαλίσει τη συνέχεια της εξουσίας;»

Η έκρηξη της 4ης Αυγούστου προκλήθηκε από πυρκαγιά που ξέσπασε σε μια αποθήκη του λιμανιού όπου σύμφωνα με τις αρχές φυλάσσονταν εδώ και έξι χρόνια 2.750 τόνοι νιτρικού αμμωνίου. Προκάλεσε τον θάνατο 177 ανθρώπων και τον τραυματισμό τουλάχιστον 6.500 και κατέστρεψε ολόκληρες συνοικίες της πρωτεύουσας του Λιβάνου.

Η τραγωδία ενίσχυσε την οργή ενός μεγάλου μέρους των Λιβανέζων, για τους οποίους αυτή η καταστροφή καταδεικνύει την αδιαφορία μιας πολιτικής τάξης που παραμένει σχεδόν αναλλοίωτη εδώ και δεκαετίες και την οποία κατηγορούν για διαφθορά και ανικανότητα. Οι διαδηλωτές που κατεβαίνουν στους δρόμους απαιτούν αποχώρηση αυτής της ηγετικής τάξης, περιλαμβανομένου του Αούν.