Κινητοποίηση του ΕΚ για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού

Ο πρόεδρος της επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του ΕΚ, Younous Omarjee (Ευρωπαϊκή Αριστερά, Γαλλία) είπε: «Τώρα είναι η ώρα να φανεί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Η πολιτική συνοχής είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αλληλεγγύη και τώρα, περισσότερο από ποτέ, οφείλει να φανεί αντάξια των περιστάσεων. Η επιτροπή μας θα κάνει ό,τι είναι εφικτό για να διασφαλίσει ότι θα δοθούν χρήματα όπου αυτά χρειάζονται περισσότερο».

Επόμενα βήματα

Η τροποποίηση των κανόνων της ΕΕ για τη χρηματοδότηση εμπίπτει στη διαδικασία της συναπόφασης, άρα θα πρέπει να εγκριθεί και από το Κοινοβούλιο και από το Συμβούλιο. Το προεδρείο της επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του ΕΚ και οι συντονιστές των πολιτικών ομάδων θα συζητήσουν τη διαδικασία και θα ανακοινώσουν τα επόμενα βήματα το συντομότερο δυνατό. Στόχος της επιτροπής είναι να ολοκληρωθεί η εξέταση των προτεινόμενων μέτρων άμεσα.

Με την υιοθέτηση της τροπολογίας αυτής θα γίνει εφικτή η εκταμίευση των πόρων για τους τομείς και τις περιφέρειες που πλήττονται.

Στις 10 Μαρτίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε το «Corona Response Investment Initiative» για τη στήριξη των συστημάτων Υγείας, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της αγοράς εργασίας και άλλων ευάλωτων τομέων των οικονομιών των κρατών μελών. Η νομοθετική πρόταση για την τροποποίηση του Κανονισμού περί καθορισμού Κοινών Διατάξεων, των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας δημοσιεύθηκαν στις 13 Μαρτίου.

Η Επιτροπή πρότεινε να διατεθούν 37 δισ. ευρώ στο ταμείο συνοχής προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση του κορωνοϊού, κάνοντας χρήση των επιστροφών προ-χρηματοδότησης των διαρθρωτικών ταμείων. Το ποσό αυτό ανέρχεται σε περίπου 8 δισ. ευρώ του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, τα οποία τα κράτη μέλη θα μπορέσουν να προσθέσουν στα 29 δισ. ευρώ των διαρθρωτικών ταμείων. Επιπρόσθετα, η Επιτροπή πρότεινε να επεκταθεί το πεδίο δράσης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης ώστε να συμπεριληφθεί μία πτυχή που να αφορά κρίσεις στη δημόσια υγεία προκειμένου αν χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί για τα περισσότερο πληγέντα κράτη μέλη.