Ιταλία - κορωνοϊός: «Δεν έχουμε πού να θάψουμε τους νεκρούς»

Η επιδημία του κορωνοϊού μαστίζει την Ιταλία και η χώρα μένει έρημη, με άδειους δρόμους, κλειστά καταστήματα και 60 εκατ. πολίτες στην ουσία σε κατ' οίκον περιορισμό.

Υπάρχουν οι εξαντλημένοι γιατροί και οι νοσοκόμες που μάχονται νυχθημερόν να κρατήσουν ζωντανούς τους νοσούντες. Υπάρχουν τα παιδιά που κρεμούν ζωγραφιές με ουράνια τόξα στα παράθυρα και οι οικογένειες που τραγουδούν στα μπαλκόνια.

Καθώς τα νεκροτομεία πλημμυρίζουν στην Ιταλία λόγω του κορωνοϊού, τα φέρετρα συσσωρεύονται και οι τεθλιμμένοι θρηνούν στην απομόνωση. «Αυτό είναι το πιο πικρό κομμάτι».

 «Δυστυχώς δεν ξέρουμε πού να βάλουμε τους νεκρούς» λέει ο πάτερ Marco Bergamelli, ένας από τους ιερείς του ναού. Με εκατοντάδες να πεθαίνουν κάθε μέρα και με το κάθε πτώμα να χρειάζεται περισσότερο από μία ώρα για την καύση, έχει σχηματιστεί ένα απαίσιο απόθεμα.  

Αλλά η απόλυτη μονάδα μέτρησης της πανδημίας και της μάστιγας απεικονίζεται στα πτώματα που μένουν πίσω. Στην Ιταλία, με τον πιο ηλικιωμένο πληθυσμό στην Ευρώπη, υπάρχουν ήδη περισσότεροι από 2.000 θάνατοι.   

Και οι σοροί τους στοιβάζονται στην Λομβαρδία της Βόρειας Ιταλίας, ειδικά στο Μπέργκαμο. Με επιβεβαιωμένες 3.760 περιπτώσεις συνολικά τη Δευτέρα, αυξημένες κατά 344 της προηγούμενης ημέρας σύμφωνα με τις επίσημες αρχές, είναι το κέντρο της επιδημίας.  

Τα νεκροτομεία πλημμυρίζουν. Ο δήμαρχος του Μπέργκαμο, Giorgio Gori, εξέδωσε διάταγμα κλείνοντας το τοπικό νεκροταφείο αυτή την εβδομάδα για πρώτη φορά από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και διασφάλισε ότι θα δέχεται ακόμα φέρετρα. Πολλά από αυτά είχαν σταλεί στην Εκκλησία των Αγίων στο Μπέργκαμο, που βρίσκεται στο κλειστό νεκροταφείο, όπου τα φέρετρα για την καύση των νεκρών σχηματίζουν μια μακάβρια ουρά.  

«Δυστυχώς δεν ξέρουμε πού να βάλουμε τους νεκρούς» λέει ο πάτερ Marco Bergamelli, ένας από τους ιερείς του ναού. Με εκατοντάδες να πεθαίνουν κάθε μέρα και με το κάθε πτώμα να χρειάζεται περισσότερο από μία ώρα για την καύση, έχει σχηματιστεί ένα απαίσιο απόθεμα.  

Με έκτακτο νομοθετικό διάταγμα που εκδόθηκε την περασμένη εβδομάδα, απαγορεύτηκαν οι πολιτικές και θρησκευτικές τελετές, συμπεριλαμβανομένων των κηδειών, για την αποφυγή της εξάπλωσης του ιού. Οι αξιωματούχοι έχουν επιτρέψει στους ιερείς να ψάλουν μια προσευχή κατά την τελετή ταφής, που παρακολουθούν μόνο λίγοι από τους τεθλιμμένους.      

Στις σύντομες προσευχές του προς τα μέλη της οικογένειας, που συχνά φορούν μάσκες, ο πάτερ Marcos είπε ότι προσπάθησε να δώσει παρηγοριά και ελπίδα και παρότρυνε τους ανθρώπους να είναι κοντά σε όσους είναι μόνοι τους, όσο αυτό επιτρέπεται.«Αυτή η τραγωδία μας υπενθυμίζει να αγαπούμε τη ζωή» λέει.  

Στο διπλανό χωριό του Zogno, ο ιερέας αποφάσισε να χτυπά πένθιμα την καμπάνα μόνο μία φορά τη μέρα. Στην πόλη Casalpusterlengo, ο ιερέας Pierluigi Leva λέει ότι οι πιστοί έχουν πάρει πολύ βαριά το ζήτημα της «αποχής» στις κηδείες.  

Τα μέλη των οικογενειών των θανόντων κρατούνται μακριά και λόγω του κινδύνου της μόλυνσης, συχνά τα θύματα πεθαίνουν στην απομόνωση των νοσοκομείων χωρίς οικογένεια ή φίλους.  

Στην τοπική εφημερίδα L'Eco di Bergamo, συνήθως η σελίδα με τις κηδείες είναι μία. Την Παρασκευή ήταν δέκα και η υπόλοιπη εφημερίδα ήταν αφιερωμένη στην σπαρακτική πορεία του ιού στην πόλη.      

«Για εμάς, είναι ένα τραύμα, ένα συναισθηματικό τραύμα», δήλωσε ο εκδότης Alberto Ceresoli. «Αυτοί είναι άνθρωποι που πεθαίνουν μόνοι τους και που θάβονται μόνοι τους. Δεν είχαν κάποιον να τους κρατήσει το χέρι και οι κηδείες πρέπει να είναι σύντομες, με μια γρήγορη προσευχή από τον ιερέα. Πολλοί από τους στενούς συγγενείς τους βρίσκονται σε καραντίνα» πρόσθεσε.