Δε σκορπίζομαι και δε μένω εκεί που δε χωράω. Μεγαλώνω..

Μεγαλώνω …
Μεγαλώνω και δεν έχω χρόνο για χάσιμο, μεγαλώνω και δεν έχω καμία όρεξη να σε κάνω να με συμπαθήσεις ούτε και να είσαι μαζί μου με το στανιό.
Δε ζω για το φαίνεσθαι αλλά για το ποια πραγματικά είμαι.
Μεγαλώνω … η ζωή τρέχει κι εγώ δεν μπορώ να μένω πίσω εξαιτίας σου, δε με νοιάζει τι θα σκεφτείς για μένα ούτε και αν θα με κρίνεις γιατί δε θυμάμαι να σε ρώτησα ποτέ.
Μεγαλώνω όχι απαραίτητα κάθε χρόνο που σβήνω κι από ένα κεράκι έξτρα στην τούρτα, αλλά από τις καταστάσεις που βιώνω.
Δεν ξέρω αν ωριμάζω μα σίγουρα γίνομαι ελάχιστα σοφότερη κάθε μέρα που περνάει.
Μαθαίνω να αφήνω πίσω μου όσους απλά με κοιτάνε και προχωράω μπροστά σε αυτούς που με τραβάνε.
Μεγαλώνω και δε με απασχολούν πλέον τα δικά σου θέλω γιατί μου πήρε χρόνια δουλειάς με τον εαυτό μου για τα δικά μου θέλω που είναι και σημαντικότερα.
Δε γίνομαι εγωίστρια μα επιλεκτική, δε σκορπίζομαι και δε μένω εκεί που δε χωράω.
Μαθαίνω να φεύγω από οτιδήποτε τοξικό και δε συμβιβάζομαι με κάτι που δε μου αρμόζει.
Δε φοβάμαι πια να αντιμετωπίσω την όποια δύσκολη κατάσταση και δεν το βάζω στα πόδια.
Έμαθα πως τα προβλήματα δεν κόβονται, αλλά λύνονται.
Μεγαλώνω και δεν κοιτάω πρόσωπα, μόνο χαμόγελα, ψυχές, καθαρές και ήρεμες.
Μεγάλωσα αρκετά για να ξεχωρίσω ποιο είναι το καλό μου και ποιο όχι.
Μεγάλωσα και δε θυμάμαι να ρώτησα κανέναν τι να κάνω στη ζωή μου.
Και ξέρεις κάτι;
Είναι απίστευτο συναίσθημα όταν μπορείς να διαχειριστείς το οτιδήποτε μόνη σου.
Μεγάλωσα και συνειδητοποίησα πως η ευτυχία ξεκινάει από μέσα μας κι όχι από το τι θα πει ο κόσμος, άλλωστε ο κόσμος μου είναι οι άνθρωποι μου, αυτοί που μένουν γι’ αυτή που είμαι κι αυτοί που επέλεξα να είναι.
Αυτούς λοιπόν τους αγαπώ, οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν από εκεί που έμειναν.