Ο Κούλλης Νικολάου μίλησε στον Τάσο Τρύφωνος για την διαδρομή που ακολούθησε ώσπου να ανακαλύψει την αγάπη για το θέατρο και την υποστήριξη που δεν έλαβε από τον περίγυρο του.
«έφυγα από το σχολείο στη β’ τάξη του γυμνασίου και άρχισα να δουλεύω σε σκληρές δουλειές. Πιστεύω στο μεταφυσικό και στο ότι αυτό που είναι να ‘ρθει, θα ‘ρθει αλλιώς θα προσπεράσει. Οι μνήμες, τα ένστικτα, οι συγκυρίες δεν είναι τίποτα τυχαίο και ένιωθα ότι κάτι με τραβούσε στο θέατρο. Κάποιος όμως έπρεπε να μου το ξυπνήσει, αφού δεν υπήρχαν τα ερεθίσματα στο σπίτι. Δεν ήταν ένα κοινωνικό στάτους να είμαι παιδί, το οποίο με παίρνουν στο θέατρο και «άρα μου αρέσει το θέατρο». Πήγα να δουλέψω στο θέατρο σαν ταξιθέτης και με μάγεψε».
«Όταν είπα στον πατέρα μου ότι θα γίνω ηθοποιός, είχα φοβερά προβλήματα. Όχι μόνο θύμωσε, κανείς δεν υπολόγιζε. Κατ’ αρχάς δεν με υπολόγιζαν, δεν πίστευαν ούτε στη μόρφωση μου ούτε ότι μου ανήκει αυτό το πράγμα. Αυτοπεποίθηση μηδέν, που λέμε, όπως και προώθηση μηδέν από τους γύρω μου»
Διαβάστε επίσης
Γιώργος Κωνσταντίνου: «Εάν δεν βρισκόμουν σήμερα στη σκηνή του θεάτρου δεν θα ζούσα»