Η στιγμή της κάθαρσης στην Ελληνική τραγωδία πλησιάζει - Ο ρόλος των γερμανικών αποζημιώσεων

"Κάθε τέλος είναι μία νέα αρχή" έλεγαν οι παλιότεροι και για την ταλαιπωρημένη Ελλάδα φαίνεται πως ήρθε επιτέλους η ώρα να τελειώσει οριστικά με το "μαρτύριο της σταγόνας" των δόσεων και να οριοθετήσει ένα νέο ξεκίνημα στην ανάπτυξη. 
Μετά από 100 περίπου μέρες διακυβέρνησης από την νέα πολιτική ηγεσία της χώρας και συνολικά μετά από 250 μέρες, που η Ελλάδα αναγκάστηκε να περάσει χωρίς καμία εξωτερική οικονομική βοήθεια και έχοντας πλέον στραγγίξει με κάθε δραματικό τρόπο τα ταμειακά διαθέσιμα για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις φαίνεται πως φτάνουμε πλέον στη στιγμή της κάθαρσης.

Από χθες το ΔΝΤ πιέζει τους "θεσμούς" να κουρέψουν το χρέος της χώρας που όλοι ξέρουν εδώ και μήνες ότι είναι αδύνατον να αποπληρωθεί. Η πίεση που άσκησε αιφνιδίως η Κριστίν Λαγκάρντ, φαίνεται πως είναι μέρος ενός πολιτικού σχεδίου που εκπόνησε η Γερμανική Καγκελαρία, το προηγούμενο διάστημα και ειδικότερα την περίοδο της επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα στο Βερολίνο. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η στροφή πολιτικής της Άγκελα Μέρκελ στο θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων που καταγράφηκε μόλις προ πενθημέρου εντάσσεται στο πλαίσιο του σχεδίου που κατέστρωσε σε συνεργασία με τον Έλληνα Πρωθυπουργό για τη διάσωση της χώρας. 
Το σχέδιο προβλέπει συμψηφισμό χρέους με τα οφειλόμενα των Γερμανικών επανορθώσεων, που η Καγκελαρία δείχνει πρόθυμη πλέον να αναγνωρίσει. Η λύση θεωρήθηκε δίκαιη καθώς έτσι δεν μπορεί να ανοίξει η "όρεξη" άλλων χρεωμένων χωρών της Ευρώπης, αφού η μόνη που είχε ακόμη απαιτήσεις για επανορθώσεις ήταν η Ελλάδα. Ο συμψηφισμός ετοιμάστηκε τεχνηέντως το προηγούμενο διάστημα, αφού το θέμα στην Ελληνική τηλεόραση ξεκίνησε με αφιέρωμα της νέας διευθύντριας της Ντόιτσε Βέλλε και αντίστοιχα στην Γερμανική κρατική τηλεόραση προβλήθηκε η περίφημη εκπομπή για το Δίστομο και την σάτιρα με την ελληνική ταβέρνα που έπεισε εν πολλοίς τους Γερμανούς να δουν με συμπάθεια το ελληνικό ζήτημα.
Πέρα όμως από τον συμψηφισμό οφειλών η Άγκελα Μέρκελ (της οποίας η δημοτικότητα χρειάζεται τόνωση)  είναι διατεθειμένη να αφήσει ως "πολιτική παρακαταθήκη" στο τέλος της Καγκελαρίας της την οικονομική σωτηρία της Ελλάδας, δίνοντάς της μία ανάσα ανάπτυξης με ένα σχέδιο χρηματοδοτήσεων που θα δώσει νέα ώθηση σε Γερμανικά κεφάλαια για επενδύσεις και επανεκκίνηση στην Ελληνική οικονομία (με το αζημίωτο, εννοείται).
Οι συζητήσεις και οι λεπτομέρειες τους φαίνεται να συμφωνήθηκαν μεταξύ Τσίπρα και Μέρκελ στη συνάντησή τους στο Βερολίνο και η Γερμανίδα Καγκελάριος ζήτησε το διάστημα μέχρι την τελική εφαρμογή της συμφωνίας να γίνει κατανοητό και στους δύο λαούς πως η διάσωση της Ελληνικής οικονομίας είναι δίκαιη καθώς:
α ) Και η Γερμανία υπήρξε ωφελημένη από παρόμοιο κούρεμα συνδυασμένο με αναπτυξιακές ρήτρες στην περίφημη συμφωνία του 1953 και έχει τώρα υποχρέωση να επιστρέψει έμπρακτα την τεράστια βοήθεια που έλαβε τότε.
β ) Η αναγνώριση των δεινών που υπέστη η Ελλάδα από τη Ναζιστική θηριωδία είναι πράξη πολιτικής γενναιότητας από Γερμανικής πλευράς και δίνει ηθικό πλεονέκτημα στο ηγεμονικό προφίλ της χώρας στην Ενωμένη Ευρώπη.
γ ) Η Ελλάδα οφείλει να διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος και να μην διολισθήσει ξανά στην πολιτική διαφθορά που επεκτάθηκε τα προηγούμενα χρόνια σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής και των συναλλαγών με το Κράτος.
δ ) Το σύστημα διακυβέρνησης θα πρέπει να εναρμονιστεί με τα διεθνή πρότυπα, η φορολογία να απλοποιηθεί και οι συναλλαγές του πολίτη με το κράτος να μην διέπονται από ρουσφέτια και μεσολαβητές.
Από χθες το θέμα μπήκε αιφνιδιαστικά στο τραπέζι της συζήτησης από το ΔΝΤ και τις επόμενες μέρες οι τεχνοκράτες θα αφήσουν το πολιτικό πλεονέκτημα των ανακοινώσεων στην ίδια τη Γερμανίδα Καγκελάριο, που αναμένεται στα πλαίσια ενός Eurogroup και με τη συμφωνία του Μάριο Ντράγκι να ανακοινώσει το πακέτο "Μέρκελ" για την Ελλάδα.
Οι γνωρίζοντες βέβαια λένε ότι οι αντιδράσεις των λοιπών χωρών μελών που ταλαιπωρούν τα σχέδια λιτότητας θα είναι πολλές και αν δεν καμφθούν πρώτα μέσω της διπλωματίας η ανακοίνωση του αναπτυξιακού πακέτου μπορεί να χρειαστεί και νέα αναβολή.
Ωστόσο, οι ιθύνοντες της ηγετικής Ευρωπαϊκής Ομάδας ξέρουν ότι Ενωμένη Ευρώπη χωρίς τη χώρα που γέννησε (έστω και μυθολογικά) την ιδέα της, δεν γίνεται.

* Στη φωτογραφία ο γνωστός πίνακας του Valentin Serov (1910) με θέμα την Αρπαγή της Ευρώπης.

Μ.Κ.