100.6 FM KnossosFM
10:16 | 23/04/2022
newsroom ekriti.gr
Ο γενικός διευθυντής του Εργοτέλη, Γιώργος Τουτζάρης μίλησε για το «αντίο» του στην ομάδα και την επόμενη μέρα στον κρητικό σύλλογο
Ο Τουτζάρης μίλησε στο gazzetta.gr κι έκανε τον απολογισμό, μίλησε για την αποχώρηση τη δική του και του Σάμι, ενώ αναφέρθηκε και στο ματς του Εργοτέλη με τον Ιωνικό πέρυσι που στέρησε την άνοδο από την Κρητική ομάδα.
Πως ξεκινήσατε τη συνεργασία με τον κύριο Σάμι και πως βρεθήκατε στον Eργοτέλη;
«Περίπου δύο χρόνια πριν ο κύριος Σάμι αναλάβει τον Εργοτέλη, ήμουν ο άνθρωπος που πρόσεχε τα παιδιά που ήταν δανεικοί από τις άλλες ομάδες του, την Λιρς και την Γουάντι Ντέγκλα στην Αίγυπτο. Η πρώτη μας συνεργασία ήταν το 2015 όταν ο Καρίμ Χαφέζ είχε πάει δανεικός στην Ομόνοια. Για τον παίκτη αυτόν είχε ενδιαφερθεί κι η ΑΕΚ. Μάλιστα, είχε έρθει στην Αθήνα και είχε περάσει εργομετρικά αλλά τελικά δεν προχώρησε η συμφωνία. Στην ουσία ήμουν ο άνθρωπος που πρόσεχε τα παιδιά που είχαμε στην Ομόνοια τότε. Εμεινα μαζί τους για έναν χρόνο και έλυνα ό,τι πρόβλημα είχαν. Ήμουν σαν σύμβουλος του κύριου Σάμι.
Το Πάσχα του 2017 σταματήσαμε τη συνεργασία μας και τον Αύγουστο, τρεις μήνες μετά, ο κύριος Σάμι με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: “Θέλω να πάρω μια ομάδα στην Ελλάδα”. Ρώτησα ποια ομάδα είναι αυτή και μου είπε ότι είναι ο Εργοτέλης. Στην Κρήτη εγώ δεν ήξερα κανέναν, είχα πάει μόνο για διακοπές. Μου ζήτησε να βρω τους ανθρώπους της ομάδας τότε, με πρόεδρο τον Γιώργο Βρέντζο. Πρόεδρος του Ερασιτέχνη από τον οποίο πήραμε και την ομάδα ήταν ο Στειακάκης. Τότε ο Εργοτέλης είχε ανέβει από τη Γ’ στη Β’ και δεν μπορούσε να συμπληρώσει το απαραίτητο κεφάλαιο για να συμμετέχει στην κατηγορία. Ετσι έψαχναν επενδυτή κι ο επενδυτής αυτός ήταν ο κύριος Σάμι, ο οποίος μου είπε ότι ήθελε να αναλάβω και να “τρέξω” την ομάδα.
Επρεπε άμεσα να προχωρήσουμε όλα τα γραφειοκρατικά θέματα και ύστερα από απίστευτη πίεση χρόνου καταφέραμε την τελευταία μέρα των μεταγραφών, στις 31 Αυγούστου να έχουμε ένα κανονικό ρόστερ. Πρώτος προπονητής ήταν ο Τάκης Γκώνιας».
Σας ξάφνιασε η επιλογή του Σάμι να πάει στον Εργοτέλη; Γιατί σε μια ομάδα που δεν έχει τόσο κόσμο και γιατί να πάει σ’ ένα μέρος όπου η πρώτη ομάδα σε δυναμική είναι ο ΟΦΗ;
«Νομίζω ότι η πρώτη του επαφή με την Κρήτη για να πάρει ομάδα ήταν ο ΟΦΗ, όταν η ομάδα ήταν στη Β’ Εθνική. Είχε παρακολουθήσει ένα ματς στο Γεντί Κουλέ, αλλά δεν προχώρησε στην αγορά της ομάδας επειδή η ομάδα είχε κάποια χρέη και δεν ήθελε να μπει στη διαδικασία όπως σ’ αυτήν που είχε μπει στο Βέλγιο με τα χρέη. Πήγε, είδε και έφυγε. Ξαφνικά, όσο αστείο κι αν φαίνεται, είδε το Παγκρήτιο. Ενθουσιάστηκε από το γήπεδο. Εμαθε ότι εκεί παίζει ο Εργοτέλης κι ότι φοράει η ομάδα μαύρο και κίτρινο. Αυτά είναι τα αγαπημένα του χρώματα κι αυτά που έχει κι η ομάδα του στην Αίγυπτο αλλά κι η Λιρς. Όσο απλό και περίεργο να ακούγεται, αυτός είναι ο λόγος που πήρε τον Εργοτέλη.
Όταν μου το είπε εμένα, του είπα ότι ούτε ο ΟΦΗ δεν μπορεί να γεμίσει το Παγκρήτιο. Ο Εργοτέλης παραδοσιακά δεν είχε τόσο κόσμο, είναι ομάδα οικογένειας, με μεγάλη ιστορία αλλά δεν έχει κόσμο σε ποσότητα. Ωστόσο, μου είπε: “Βρες τρόπο να πάρεις την ομάδα”».
Στην ομάδα, υπάρχει ακόμη αυτό το «ο Εργοτέλης του Παπουτσάκη»;
«Φυσικά, ο κόσμος του Εργοτέλη ζει ακόμη τις μεγάλες στιγμές που έζησε στην Α’ Εθνική με την προεδρία του Παπουτσάκη, όπως και τις επιτυχίες που ήρθαν με το δίδυμο Τζώρτζογλου-Σουλτάτου, το οποίο οδήγησε την ομάδα στην άνοδο των κατηγοριών μέχρι και την Α’ Εθνική το 2004. Τα τελευταία 15-20 χρόνια ο Εργοτέλης είχε επιτυχίες και ανέβαινε κατηγορίες. Με τον Παπουτσάκη ομάδα τερμάτισε 7η στη Super League. Η ομάδα δεν είχε οικονομικά προβλήματα, αλλά ο Παπουτσάκης το πλήρωσε με τη ζωή του όλο αυτό. Ενα λυπηρό γεγονός, ήταν ένας μικρός άνθρωπος που χάθηκε. Το ποδόσφαιρο τον… ρούφηξε. Εχω γνωρίσει τον γιο του, μιλάμε μαζί και είναι δίπλα μου όποτε τον χρειαστώ. Εχουμε συζητήσει τον τρόπο που θα μπορούσε η ομάδα να είναι σήμερα στη Super League και ειλικρινά στεναχωριέμαι όταν σκέφτομαι το πως έχασε η οικογένεια του Εργοτέλη αυτόν τον άνθρωπο, που έζησε τόσες χαρές και λύπες».
Υπάρχει το ενδεχόμενο να μπει ο γιος του Παπουτσάκη στην ομάδα;
«Όχι, δεν νομίζω να μπει ο Δημήτρης αυτήν τη στιγμή. Αγαπάει τον Εργοτέλη πάρα πολύ, αν και έχει πικραθεί πολύ. Ο γιος του είναι τρελός οπαδός της ομάδας και έχει το ίδιο όνομα με αυτό του παππού του, ερχόταν στον πάγκο και βλέπαμε μαζί τα ματς πολλές φορές. Αυτός μπορεί να είναι ο ιδιοκτήτης του Εργοτέλη κάποια στιγμή».
Στο γκολ που βάλατε στη Νίκαια πως αντιδράσατε και πως στο γκολ που δεχτήκατε;
«Στο γκολ που βάλαμε δεν κουνήθηκα από τη θέση μου. Λέω “ρε λες να μας γράφει”; Στο γκολ που δεχτήκαμε ήταν εξοργιστικό, βγήκα εκτός εαυτού και είχα επεισόδιο με ανθρώπους πίσω από τον πάγκο με έναν άνθρωπο που μας ειρωνευόταν, μας πετούσε νερά και μας έφτυνε. Όμως, η απειρία μας ήταν τέτοια που δεν σκεφτήκαμε εκείνη τη στιγμή ότι με 1-1 ο Ιωνικός πήγαινε στο μπαράζ δεν ανέβαινε απευθείας. Εμείς θέλαμε μόνο να νικήσουμε. Νομίζω ότι αν περιμέναμε θα είχαμε το χώρο να βρούμε την στιγμή μας. Επρεπε να ηρεμήσουμε, είχαμε τους παίκτες. Βέβαια αυτά τα λέμε ύστερα από έναν χρόνο και χωρίς την τρέλα που είχαμε τότε. Τα μπαράζ ήταν Πανεπιστήμιο».
Αν γυρνούσατε το χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε γι’ αυτό το ματς;
«Θα ζητούσα εισαγγελέα, VAR και δεν θα μπορούσε να κουνηθεί κανένας. Από την άλλη, όταν ζητάς πράγματα ξυπνάς τον αντίπαλο. Εμείς επιλέξαμε να τον κοιμίσουμε. Να χτυπήσουμε και να φύγουμε. Δεν θέλαμε να τους φανατίσουμε. Το παιχνίδι για εμάς πήγαινε ιδανικά, σκοράραμε… Από εκεί και πέρα, ο κύριος Φωτιάς επέλεξε να κάνει κάτι άλλο. Και δεν το λέω εγώ, είναι η εικόνα. Βάλτε το video. Αν δείτε ότι διαμαρτύρομαι άδικα ζητάω συγγνώμη. Δεν θα ζητήσω όμως γιατί δεν έφταιξα και δεν λέω κάτι που δεν ισχύει».
Μετά απ΄αυτό το ματς, αδειάσατε;
«Άδειασαν πιο πολύ τα παιδιά που ήταν χρόνια. Αυτό φάνηκε από τις επιλογές τους… Έφυγε ο Τσέλιος, ο Μπάτζιος, ο Μανουσάκης, ο Μαζουλουξής, ο Χατζημήτρος. Παιδιά που ήταν εκεί χρόνια και δεν πίστεψαν ότι μπορούν να το ξαναζήσουν αυτό με την ίδια ομάδα. Είχαν και πολύ καλές προτάσεις. Οι υπόλοιποι ήθελαν να πάρουν παίκτες του Εργοτέλη. Εμείς δεν μπορούσαμε να μπούμε στη διαδικασία να πληρώσουμε για να τους κρατήσουμε γιατί δεν είχαμε. Αν κάποιος θέλει να φύγει, εμείς πρέπει να βρούμε τον επόμενο. Αυτό το κάναμε αλλά η χρονιά φέτος δεν μας πήγε, δεν πήγαμε όπως θα θέλαμε. Είχαμε και πολλούς τραυματισμούς, δυσκόλεψε αυτό και τον προπονητή. Και με τους προπονητές ζούμε το ότι πρέπει να φύγουν. Ο Γκόνιας πήγε στην Αίγυπτο, ο Παπαβασιλείου στον Πανιώνιο, ο Ταουσιάνης στον Λεβαδειακό. Πιστεύω ότι ο Ταουσιάνης είναι ο κορυφαίος προπονητής στη Super League 2 και του εύχομαι σύντομα να προπονήσει στη Super League 1.
Ολοι θέλουν να πάρουν από τον Εργοτέλη και φεύγουν γιατί βρίσκουν αλλού περισσότερα. Είναι θεμιτό αλλά ψυχοφθόρο να προσπαθείς συνέχεια να βρίσκεις άλλους και να πρωταγωνιστούν κιόλας. Εμένα ο Σάμι μου είπε ότι με 900.000 ευρώ που θα έχεις μπάτζετ θα πρέπει σε δύο χρόνια να πας την ομάδα Super League. Πολύ δύσκολο σενάριο. Τα λεφτά αυτά είναι καλά για νεαρούς, για παίκτες που θα φτιάξεις εσύ. Φανταστείτε ότι μόνο για τα ταξίδια στη Ρόδο φέτος πληρώσαμε πάνω από 32.000 ευρώ. Είμαστε εντελώς μόνοι μας σ’ αυτό το κομμάτι. Και γι΄αυτό ο κύριος Σάμι κουράστηκε και όταν έχουμε φέτος πτώση εσόδων στο 60% καταλαβαίνετε τι γίνεται. Ο κύριος Σάμι δεν ήταν Εργοτέλης από μικρός. Αυτό που θα ήθελε είναι αν όχι να κερδίζει να σταματήσει να βάζει από την τσέπη του».
Ο Σάμι φεύγει;
«Το πιθανότερο είναι ότι φεύγει στο τέλος της σεζόν, αλλά δεν ξέρω τι θα αποφασίσει τελικά. Μπορεί στο τέλος να αλλάξει άποψη και να πει “μένω για να βγάλω την ομάδα στη Super League”. Κυριακή κοντή γιορτή, που λέει κι ο λαός μας. Το πρωτάθλημα φτάνει στο τέλος του και θα πάρει τις αποφάσεις του»
Τι θα κάνετε από δω και πέρα;
«Για μένα είναι οριστικό. Τέλος της σεζόν η σχέση μου με τον Εργοτέλη τελειώνει όπως έχει γίνει γνωστό. Πέντε χρόνια είναι ένα ικανό διάστημα για να δείξει κάποιος τι μπορεί να κάνει. Νομίζω ότι κάναμε πολλά και πιστεύω ότι πρέπει να φεύγεις πριν σε βαρεθούν και πριν βαρεθείς. Στον Εργοτέλη πετύχαμε πολλά. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι μας σέβονται σε όλη την Ελλάδα. Είχαμε μέσο όρο ηλικίας 22,5 ετών, θα μπορούσαμε να είμαστε Εργοτέλης Β και χωρίς να έχουμε κάποια απαγόρευση. Φέτος κάναμε τρεις μεταγραφές μόνο: Τον Βουτσά 20 ετών από την Βίλεμ, τον Μίκο 22 ετών από την Τεράσα και τον Θέμη Τσέλιο 24 ετών. Καταλαβαίνετε πιο είναι το μοτίβο που μας ενδιαφέρει. Αυτά τα παιδιά θα απασχολήσουν στο επόμενο διάστημα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
