Πως να αφήσεις απροστάτευτη τόση ομορφιά;

Σε μία εποχή που ο κόσμος κάθεται όλο και πιο βαθιά μέσα στο κουκούλι του, την ώρα που συνθλίβονται εργασιακά δικαιώματα, μισθοί, συντάξεις, παιδεία και υγεία, είναι πραγματικά αξιομνημόνευτο ότι περί τους 10.000 ανθρώπους μαζεύτηκαν στο Αρκάδι για να πουν όχι στην καταστροφή των χημικών της Συρίας, μία ανάσα από την Κρήτη.

Συζητώντας το θέμα με συναδέλφους, όταν «πρωτοέσκασε», ήμουν από τους απαισιόδοξους, εκτιμώντας ότι για τους λόγους που προανέφερα, δεν θα υπήρχε καμία κοινωνική αντίδραση, εκτός κάποιων… πολιτικών αντανακλαστικών,  για ευνόητους …πολιτικούς  λόγους. Χαίρομαι πολύ που διαψεύστηκα πανηγυρικά, και χαίρομαι διπλά, που οι Κρητικοί αντελήφθησαν εγκαίρως, τα επικίνδυνα παιχνίδια που παίζουν κράτη, κυβερνήσεις και συμφέροντα στις πλάτες τους. Κάτι που θα έπρεπε να απασχολεί, και τους υπόλοιπους ‘Ελληνες. 'Ολους τους ‘Ελληνες.

Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που επαναλαμβάνει, μονότονα τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του «βραβευμένου με Νόμπελ Ειρήνης Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Οπλων», μόνο θλίψη και ανησυχία προκαλεί.

Επειδή το θέμα έχει εξαντληθεί μέσα από δεκάδες («κακόβουλα», σύμφωνα με τον αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών κ. Κούρκουλα), δημοσιεύματα του ekriti.gr, αλλά και από συνεντεύξεις μέσα από το Ράδιο Κρήτη, δεν σκοπεύω να επιχειρηματολογήσω γιατί αυτή η επιχείρηση ΔΕΝ πρέπει να γίνει δίπλα στην Κρήτη και ΠΟΥΘΕΝΑ στη Μεσόγειο. Αυτό που αντιλαμβάνονται και τα μικρά παιδιά, δεν μπορεί, ή δεν θέλει να γίνει αντιληπτό από εκείνους που λαμβάνουν τις αποφάσεις.

Απορίας άξιον επίσης είναι πως... κόπτονται για τον τουρισμό, τη «βαριά βιομηχανία της  χώρας», χωρίς καν να ανησυχούν για το τι θα γίνει, στην περίπτωση ατυχήματος ή αν κάτι δεν πάει καλά, σε μία πρωτόγνωρη στα παγκόσμια χρονικά, εξαιρετικά λεπτή και επικίνδυνη επιχείρηση πάνω στο Cape Ray. Γιατί τότε η βαριά βιομηχανία θα πάει περίπατο, μαζί με όλο το οικοσύστημα της κλειστής θάλασσας. Πως είναι δυνατόν να παίζουν κορώνα – γράμματα το μέλλον γενεών και το μέλλον του τόπου; Εμείς δεν είμαστε εκείνοι που πουλάμε στους ξένους καθαρό περιβάλλον; Καθαρές θάλασσες; Γιατί παίζουμε κορώνα - γράμματα αυτό το προϊόν, που στηρίζει ολόκληρη την ελληνική οικονομία;

Απάντηση στα ερωτήματα δεν θα πάρω… το ξέρω. Αφήστε που μπορεί να με επιπλήξει και ο κ. Βενιζέλος που καθόλου δεν του άρεσε η συγκέντρωση στο Αρκάδι και κατηγόρησε τους διοργανωτές ότι ενσπείρουν αναίτια το πανικό ενόψει τουριστικής σεζόν (!)

Αλλά όταν οι ίδιοι οι Αμερικανοί μας εύχονται "Καλό μπάνιο με το... σαρίν", τότε τίποτα δεν πάει καλά, κύριε Υπουργέ...

Αρκεί να θυμηθούμε στο ρητό, ότι "οι παραλίες της Κρήτης είναι σαν τις ρακές: παντού μπορείς να βρεις μια (υπέροχη) και να την απολαύσεις", για να κάνουμε το παν για να τις προστατέψουμε. Εμείς. 

Ρένα Σημειαντωνάκη