Πόλεμος στην Ουκρανία: Οι εμπλεκόμενοι και οι ηθικοί αυτουργοί

Η πολεμική σύρραξη μεταξύ δύο κρατών της Ευρώπης ανεξάρτητα από το ποιος ευθύνεται (η Ιστορία θα δείξει στο μέλλον το μέγεθος των ευθυνών, όχι μόνον των εμπλεκομένων αλλά και των ηθικών αυτουργών της υπόθεσης) αποτελεί "μαύρη σελίδα" για όλο τον πολιτισμένο κόσμο!

Δεν είναι δυνατόν, μετά τις ολέθριες εμπειρίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που στοίχισε την ζωή σε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους και  ανυπολόγιστες καταστροφές, σήμερα στο Σωτήριον Έτος 2022, να λύνονται οι διαφορές μεταξύ των κρατών με τα όπλα!

Υπεύθυνος, για την θλιβερή πραγματικότητα που παρακολουθούμε σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση από την τηλεόραση, δεν είναι μόνον ο επιτιθέμενος Πούτιν, αν και κατακρίνεται και αποδοκιμάζεται απ' όλους ο τρόπος που επέλεξε να επιβάλει την άποψη του – έστω κι αν αυτή την συναρτά με την ασφάλεια της χώρας του. Είναι πρόδηλο ότι δεν εξαντλήθηκε η διπλωματική οδός.

Ασφαλώς ο Ρώσος Πρόεδρος από καιρό προειδοποιούσε ότι "αν η Ουκρανία επιμένει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ αυτό θα αποτελέσει αιτία πολέμου".
Δυστυχώς, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι και μαζί όλοι όσοι τον "συμβουλεύουν" δεν πίστεψαν τον Πούτιν. Νόμιζαν ότι ο Πούτιν "μπλοφάρει" και ότι δεν θα "τολμούσε" να "χτυπήσει" την Ουκρανία, "φοβούμενος" την κατακραυγή των Δυτικών κρατών και των "ηγετών" τους. Όμως, όλοι αυτοί, δεν αξιολόγησαν "τί εστί Πούτιν"!

Ο Ρώσος Πρόεδρος είναι "μπαρουτοκαπνισμένος" ως πρώην κομάντο και αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του. Έχει δε και σημαντική εμπειρία ως πολιτικός στις κρίσιμες θέσεις του Προέδρου αλλά και του Πρωθυπουργού της Ρωσίας για 22  συνεχή χρόνια. Στη διαμάχη Ρωσίας - Ουκρανίας οι ΗΠΑ μέσω του Πρόεδρου τους Μπάϊντεν, δήλωσαν ότι ναι μεν καταδικάζουν την στρατιωτική επίθεση κατά της Ουκρανίας και ότι θα επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις στην Ρωσία, όμως δεν πρόκειται να εμπλακούν.

Τα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη, δυστυχώς, στερούνται μεγάλων ηγετών, που θα μπορούσαν να πάρουν πρωτοβουλίες για να μην φθάσουμε στη σημερινή δραματική πραγματικότητα.  Μετά την απόσυρση της Άγκελα Μέρκελ, δεν υπάρχει ηγέτης που θα μπορέσει να "ακουστεί". Αν και προηγούμενες θέσεις της Άγκελα Μέρκελ είχαν απορριφθεί από τις ΗΠΑ για μή ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.

Έτσι η παρέμβαση Γαλλίας, Βρετανίας, Γερμανίας, Ιταλίας κλπ αρκείται σε ευχολόγια για λήξη των μαχών, σε "καταδίκη" της Ρωσίας, σε οικονομικές κυρώσεις (που τελικά θα πλήξουν περισσότερο τα ίδια τους τα κράτη και κυρίως βιομηχανίες, τουρισμό και αγρότες), σε φωτισμό εμβληματικών κτιρίων στα χρώματα της σημαίας της Ουκρανίας και πολλές άλλες -άνευ ουσίας- ενέργειες (αποκλεισμό της Ρωσίας από τον επόμενο διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον, απόσυρση του τελικού Τσάμπιονς Λιγκ από την Αγία Πετρούπολη και άλλες βλακείες...)

Το υπαρκτό πρόβλημα των σχέσεων Ρωσίας-Ουκρανίας ξεκινά από τα γεγονότα που δημιουργήθηκαν μετά το τέλος Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε, που οι ηγέτες της εποχής Τσόρτσιλ και Στάλιν "μοίρασαν" την Ευρώπη. Αυτό το "μοίρασμα" σε Ανατολή και Δύση εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα, παρ' όλο που δεν υπάρχει ο Ψυχρός Πόλεμος του παρελθόντος ούτε και το "Σιδηρούν Παραπέτασμα". Το πέρασμα των χρόνων απάλυνε το μίσος και τα πάθη   ένθεν - κακείθεν. Αυτό που δεν εξέλειπε ποτέ, είναι το εμπόριο όπλων από την πολεμική βιομηχανία των μεγάλων κρατών, η δημιουργία εντάσεων σε χώρες του τρίτου κόσμου, η προσπάθεια πολιτικής επιρροής σε χώρες χωρίς ισχυρούς ηγέτες και γενικά η "απληστία" για χειραγώγηση κρατών.

"Θύμα" της έξωθεν επιβολής πολιτικής επιρροής, είναι και η Ουκρανία. Ο Πρόεδρος Ζελένσκι χωρίς πολιτικές περγαμηνές (κωμικός ηθοποιός ήταν πριν γίνει Πρόεδρος) "πείσθηκε" ότι είναι συμφέρον για την χώρα του, να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Η πιθανότητα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ενόχλησε την Ρωσία, που αντέδρασε άμεσα και ο Πρόεδρος της, Πούτιν, τόνισε ότι αυτό αποτελεί αιτία πολέμου, γιατί δεν θέλει στα σύνορα της χώρας του βάσεις του ΝΑΤΟ (για τον ίδιο λόγο προειδοποίησε και τις Σουηδία, Φινλανδία)

Παρόμοιο περιστατικό και μεγάλη κρίση που έφτασε στα πρόθυρα του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου, δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 1962, όταν η τότε Σοβιετική Ένωση προσπάθησε να εγκαταστήσει βαλλιστικούς πυραύλους στην Κούβα (βρίσκεται στα σύνορα των ΗΠΑ).  Τότε, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζων Κένεντι απείλησε με πόλεμο την Σοβιετική Ένωση αν δεν απέσυρε τους πυραύλους από την Κούβα. Η κρίση κράτησε 13 μέρες και τελικά ο Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης Χρουτσόφ απέσυρε τους πυραύλους. 

Ακριβώς το ίδιο επαναλαμβάνεται σήμερα με την Ουκρανία.  Ουσιαστικά η Ρωσία έχει κάθε δίκαιο να μην θέλει στα σύνορά της βάσεις του ΝΑΤΟ. 
Όμως, αυτό, στην εποχή μας, δεν επιβάλλεται με πόλεμο. Απλά, λύνεται με την διπλωματία. Στο σημείο αυτό που αφορά στη διπλωματία και στην δυνατότητα να αντιλαμβάνονται τις εξελίξεις των καιρών, υστερούν οι "ηγέτες" των μεγάλων κρατών. Και δυστυχώς, αυτά τα λάθη, τα πληρώνει πάντα ο Λαός ...

Τέλος, με αφορμή τις οικονομικές κυρώσεις από ΗΠΑ και ΕΕ προς την Ρωσία για την επίθεσή της στην Ουκρανία, θέτουμε το ερώτημα: Ποιες οικονομικές και άλλες κυρώσεις έχουν επιβάλει προς την Τουρκία για την κατάληψη του 32% της Κύπρου, εδώ και 50 χρόνια; Ειδικά για την ΕΕ της οποίας η Κύπρος είναι μέλος, τί κάνουν οι "ηγέτες" των άλλων κρατών της Ένωσης;  Απλά, δεν....βλέπουν ,δεν τους ενδιαφέρει...ή δεν μπορούν…

Η τραγική και ολέθρια κατάσταση που επικρατεί στην Ουκρανία, ευχόμαστε να τελειώσει το συντομότερο δυνατό και χωρίς άλλο αίμα. Γιατί δεν νοείται το 2022 να λύνονται με τα όπλα οι όποιες διαφορές. Είναι ντροπή για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο...οι όποιες διαφορές να λύνονται  χωρίς την διπλωματία, αλλά με την δύναμη των όπλων.

Βασίλης Σκουταράς

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Πόλεμος στην Ουκρανία: Έξι οι Έλληνες ομογενείς που έχασαν τη ζωή τους στους βομβαρδισμούς (Βίντεο)

Πόλεμος στην Ουκρανία: Χιλιάδες πρόσφυγες στα σύνορα (φώτο/βίντεο)

Πόλεμος στην Ουκρανία: Καύσιμα, όπλα και πυρομαχικά στέλνουν Βέλγιο, Τσεχία και Σλοβακία