Ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια και η πιθανότητα νέου Τσερνομπίλ που θα καταστρέψει την Ευρώπη

Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία με την εισβολή της Ρωσίας στην γείτονά της για να την "αποτρέψει" να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και παράλληλα να προσαρτήσει εδάφη που τα θεωρεί δικά της, βρίσκεται πλέον στη 193η ημέρα από την έναρξή του.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ και άλλα κράτη στηρίζουν την Ουκρανία και τον Πρόεδρό της Ζελένσκι με παροχή σύγχρονου εξοπλισμού και με πακτωλό οικονομικής ενίσχυσης για να αντιμετωπίσουν τον "εισβολέα".

Παράλληλα εφαρμόζουν σκληρές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, με σκοπό να την "τιμωρήσουν" κυρίως οικονομικά.

Οι υποστηρικτές της Ουκρανίας και του Ζελένσκι θεωρούν και το δηλώνουν ότι βρίσκονται "στη σωστή πλευρά της Ιστορίας". Από την άλλη πλευρά η "επιτιθέμενη" Ρωσία δια του Προέδρου της Βλαντιμίρ Πούτιν, υποστηρίζει ότι "η ειδική στρατιωτική επιχείρηση" στην Ουκρανία έχει σκοπό να αποτρέψει την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ στην Ουκρανία (και επομένως στα σύνορά της) και παράλληλα να "απελευθερώσει" ρωσικά εδάφη τα οποία παρανόμως κατέχει η Ουκρανία.

Και τέλος, σκοπός του είναι (όπως δήλωσε επανειλημμένα) η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας.

Στο πλευρό της Ρωσίας τάχθηκαν η Κίνα, το Ιραν, το Πακιστάν και άλλα κράτη τα οποία έχουν "πολιτικοοικονομικές διαφορές" με τις ΗΠΑ. Τα κράτη που υποστηρίζουν την Ρωσία θεωρούν ότι βρίσκονται στην "σωστή πλευρά της Ιστορίας".

Ακόμη, πολλά κράτη κρατούν (προς το παρόν) ουδετερότητα σε ό,τι αφορά τις εμπλεκόμενες χώρες στον πόλεμο.

Για την "ουδετερότητα" διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι "όποιος δεν καταδικάζει, συναινεί δια της σιωπής". Βέβαια, ηλίου φαεινότερου είναι, ότι όλη η ιστορία γίνεται για την ενέργεια (φυσικό αέριο και πετρέλαιο) που υπάρχουν στην περιοχή σε τεράστιες ποσότητες. Ενώ αυτά συμβαίνουν συνοπτικά, υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα που αφορά στον πόλεμο, αλλά παράλληλα αφορά και την ασφάλεια των πολιτών της Ευρώπης και όχι μόνον.

Πρόκειται για τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια ο οποίος έχει μετατραπεί (στην γύρω περιοχή) σε πεδίο μαχών. Ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος της Ευρώπης, με την έναρξη του πολέμου ήταν ουκρανικό έδαφος, το οποίο κατελήφθη και ελέγχεται πλέον από την Ρωσία. Η Ουκρανία προσπαθεί να ανακαταλάβει την περιοχή (και τον πυρηνικό σταθμό) με αποτέλεσμα να διεξάγονται μάχες στην περιοχή, κυρίως με βομβαρδισμούς.

Η Ρωσία κατηγορεί την Ουκρανία ότι βομβαρδίζει με πυραύλους την περιοχή και η Ουκρανία κατηγορεί την Ρωσία. Το ζήτημα, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι ποιος έχει δίκαιο (αν και η λογική λέει ότι ο κατέχων την περιοχή δεν την βομβαρδίζει, αλλά την βομβαρδίζει αυτός που θέλει να την πάρει), αλλά τι μπορεί να συμβεί σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος.

Ο ΟΗΕ, η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, ο Ερυθρός Σταυρός και άλλες διεθνείς Οργανισμοί "κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου" για τυχόν ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό που θα προκαλέσει ανθρωπιστική καταστροφή στον κόσμο.

Οι χώρες που στηρίζουν την Ουκρανία και τον Ζελένσκι έχουν την απόλυτη ευθύνη για το αν συμβεί κάποιο "ατύχημα" και διαφύγει ραδιενέργεια. Οι έλεγχοι στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια από την Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) δεν έχουν νόημα εάν δεν σταματήσουν οι βομβαρδισμοί της περιοχής. Άλλο είναι ο προληπτικός έλεγχος των εγκαταστάσεων και άλλο η αποτροπή πιθανού πυρηνικού ατυχήματος.

Το ατύχημα θα αποτραπεί όταν δεν βομβαρδίζεται η περιοχή. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, γιατί αλλιώς ο κόσμος θα ζήσει ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα που όμοιό του δεν έχει συμβεί.

Ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες όχι μόνον για το ζήτημα του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια αλλά και για τον τερματισμό του πολέμου (κανείς λογικός άνθρωπος δεν θέλει τον πόλεμο), που εκτός από τους χιλιάδες νεκρούς, τους πρόσφυγες και τις υλικές ζημίες, κόστισε οικονομικά στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις με την ακρίβεια στην ενέργεια.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται πολύ μακριά σε απόσταση για να συνδράμουν στην Ευρώπη σε ενέργεια, το ΝΑΤΟ είναι ανύπαρκτο - αλήθεια, από ποιον μας προστατεύει; (όταν εισέβαλε η Τουρκία στην Κύπρο, πού ήταν το ΝΑΤΟ; Και προχθές ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ συνεχάρη τον Ερντογάν για την Μικρασιατική Καταστροφή της Ελλάδας το 1922!).

Αν έχουμε τέτοιους συμμάχους και μάλιστα τους χρηματοδοτούμε ετησίως με το 8% του ΑΕΠ, τι τους θέλουμε τους εχθρούς;

Ας αναλογιστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση τα υπέρ και τα κατά των επιλογών της και ας λάβει επιτέλους τις αποφάσεις εκείνες που θα εξυπηρετούν την ίδια και τους πολίτες της και όχι τα συμφέροντα όσων την εξουσιάζουν. Για να μην ζήσει και πάλι η ανθρωπότητα την φρίκη ενός νέου Παγκόσμιου Πόλεμου ή τον όλεθρο μιας πυρηνικής καταστροφής...

ekriti.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ραμζάν Καντίροφ: Αποχωρεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία ο ηγέτης των Τσετσένων

Πόλεμος στην Ουκρανία: Το Ιράν παρέδωσε στη Ρωσία «ειρηνευτική πρωτοβουλία» από Ευρωπαίο ηγέτη για τον τερματισμό του πολέμου

Κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Ρωσίας - Κίνας εν μέσω εντάσεων με τις ΗΠΑ