Μήπως θα έπρεπε να επιστρέφεται το αντίτιμο των αεροπορικών εισιτηρίων σε όσους δεν ταξιδεύουν;

Λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού, με δεδομένο ότι κάποιοι άνθρωποι αλλάζουν τα σχέδιά τους και ματαιώνουν τα αεροπορικά (και όχι μόνο) ταξίδια που προγραμμάτιζαν, θα έπρεπε οι εταιρείες να επιδείξουν περισσότερη ευαισθησία για να εξυπηρετήσουν, όπως οφείλουν, το επιβατικό κοινό.
Η απάντηση των εταιρειών είναι η αλλαγή της κράτησης για μια μελλοντική ημερομηνία μέσα στους επόμενους έξι μήνες. Διαφορετικά, αν ο πελάτης ακυρώσει το εισιτήριό του χάνει σχεδόν ολόκληρο το
ποσό που πλήρωσε. Και αναρωτιέμαι...
Είναι δυνατόν στην παρούσα φάση να προγραμματίσουμε κάποια επόμενη πτήση μας;
Πρέπει, ντε και καλά,  να υποχρεωθούμε να ταξιδέψουμε προκειμένου να μην χάσουμε τα χρήματά μας; Να προγραμματίσουμε ένα ταξίδι … για πλάκα;
Επειδή κάποιος αγόρασε εισιτήριο για να ταξιδέψει, αλλά στη συνέχεια τα δεδομένα άλλαξαν και η προστασία της δημόσιας υγείας του επέβαλλε να διαφοροποιήσει τα σχέδιά του ... πρέπει να τιμωρηθεί;
Ποια υπηρεσία παρέχει η αεροπορική εταιρεία σ’αυτόν που δεν ταξιδεύει (και για λόγους δημοσίου και ατομικού συμφέροντος ακυρώνει το εισιτήριό του) ώστε να του κρατάει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό;
Αυτή η στάση δείχνει, κατά τη γνώμη μου, κοινωνική αναλγησία και κατάφωρη αισχροκέρδεια.
Γιατί αυτή η πρόταση (μετάθεση της ημερομηνίας της πτήσης) των εταιρειών να είναι η μοναδική λύση;
Παρακάτω προτείνω τρεις λύσεις που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν ώστε να δοθεί λύση που δεν θα ζημιώνει τους επιβάτες αλλά ούτε τις εταιρείες.

1.      Να έχει το δικαίωμα ένας επιβάτης να μεταβιβάζει το εισιτήριό του σε κάποιο συγγενικό του πρόσωπο που προγραμματίζει να ταξιδέψει το επόμενο διάστημα.
2.      Να μένουν ανοικτά τα εισιτήρια όσων δεν θέλουν να ταξιδέψουν και δεν μπορούν να
προγραμματίσουν το επόμενό τους ταξίδι (όπως γίνεται στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια).
3.      Να γίνεται πλήρης επιστροφή χρημάτων (ή έστω ενός μεγάλου ποσοστού της αξίας του
εισιτηρίου) για τα εισιτήρια που πρέπει να ακυρωθούν για το λόγο της διασφάλισης της δημόσιας και της ατομικής υγείας, εφόσον βρισκόμαστε σε μια πολύ ιδιαίτερη χρονική περίοδο, στα πρόθυρα μιας επικίνδυνης επιδημίας του κορωναϊού.
Οι εταιρείες οφείλουν να επιδείξουν κοινωνική ευαισθησία και να προσαρμοστούν στις ειδικές καταστάσεις σε μια τόσο δύσκολη περίοδο που διανύουμε.

Δ. Κ.