Κρίσιμα διδάγματα από τα Ευαγγέλια της Μεγάλης Πέμπτης. Του Πέτρου Μηλιαράκη

Ο Καταστατικός Χάρτης της χώρας θεσπίζει ότι επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού (άρθρο 3 του Συντάγματος). 

Επίσης ο σκληρός πυρήνας της συνταγματικής τάξης, με μη αναθεωρητέα διάταξη (άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος), θεσπίζει το απαραβίαστο της θρησκευτικής ελευθερίας. Συνεπώς, παν ό,τι καταγράφεται ενταύθα με προσφυγή στις Γραφές, εκφέρεται με απόλυτο σεβασμό στις άλλες γνωστές θρησκείες καθώς και στους μη θρησκευόμενους, όπως επιτάσσει η συνταγματική τάξη (ειδικότερα βλ. άρθρο 13 παρ. 2 του Συντάγματος). Επίσης χρήσιμο είναι, στην κατακλείδα του παρόντος κειμένου, να υπάρχουν και μερικά αναγκαία συμπεράσματα τα οποία ουδέποτε ακούγονται αυτές οι ημέρες από τις εκκλησίες. 

Την Μεγάλη Πέμπτη ειδικά, που η παράδοση έχει την αναφορά στα δώδεκα (12) Ευαγγέλια, στις εκκλησίες δεν γίνεται καμία ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ αναφορά στο «ποια»  είναι εκείνα τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάγνωση αυτών των Ευαγγελίων.

Έτσι (για παράδειγμα) μη επικαιροποίησης των μηνυμάτων των Μεγάλων Θρησκευτικών Εορτών ,  είναι και τα Χριστούγεννα που είναι γιορτή της ειρήνης Στις εκκλησίες δεν γίνεται αναφορά ότι ο πρώτος μετά Χριστόν πρόσφυγας ήταν ο ίδιος Ιησούς που για να αποφύγει τη σφαγή της Παλαιστίνης προσέφυγε, στην αγκαλιά της μητέρας Του Παναγίας, μωρό ακόμη, στην Αίγυπτο. 

Αντιστοίχως και την μεγάλη Πέμπτη δεν γίνεται αναφορά σε χρήσιμα συμπεράσματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν, στο πνεύμα των Γραφών, το Χριστεπώνυμο πλήρωμα των εκκλησιών.

Επίσης πρέπει να  διευκρινιστεί – γιατί το παρόν κείμενο αφορά νομικό – ότι το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο αφετηρία του έχει τους πεφωτισμένους Ισπανούς και Ολλανδούς «θεολόγους – νομομαθείς» , οι οποίοι αντιτάχτηκαν στο ιμπέριουμ (imperium) του Πάπα της Ρώμης και καθόρισαν τους πρώτους κανόνες που απέκλειαν την κοσμική επί κρατών-εθνών εξουσία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Με τούτα ως προδιάθεση ας επιτραπούν τα εξής:

 ΤΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ 

Τούτες οι ημέρες, που πραγματικά είναι χρήσιμες για αναστοχασμούς, θα πρέπει να εντοπίσουμε κρίσιμα διδάγματα που  αφορούν στα «υποδείγματα του καλού»  και  στα «υποδείγματα του κακού» ,που ωστόσο δεν ακούγονται από την Οργανωμένη Εκκλησία.

ΤΑ «ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ» 

Ως «υποδείγματα του κακού»  πρέπει να εντοπίσουμε την προδοσία του Ιούδα και τον πολιτικό Πιλάτο. 

Ο Ηγεμόνας Πιλάτος επιδιώκει να διατηρήσει την πολιτική θέση του (και την εξουσία του), ακόμη και καταδικάζοντας σε θάνατο τον αθώο Ιησού. Πάρα  δε που ο Πιλάτος διαπίστωσε  και ως «δικαστικός λειτουργός» ότι η κατηγορία δεν συνεπαγόταν την θανατική ποινή, εντούτοις απελευθέρωσε τον Βαραβά και εκτέλεσε τον Ιησού. Αυτό το έπραξε δειλά και υποκριτικά, με το «να νίπτει τας χείρας του». 

Έτσι ακύρωσε, κάθε έννοια δικαιοσύνης και πολιτικής αξιοπρέπειας.

Ο προδότης Ιούδας με αργύρια παρέδωσε αυτόν που ακολούθησε σε όλη τη διαδρομή του δημόσιου λόγου Του. Και τον πρόδωσε με φιλί!.. «Ιδών δε οτι… κατεκρίθη, μεταμεληθείς…ρίψας τα αργύρια ανεχώρισεν και απελθών απήγξατο» (Ματθαίος ΚΖ/ 3-4-5). Μπορεί δε ο εκούσιος απαγχονισμός του να είναι πράξη «αυτοκάθαρσης» ,εντούτοις το έγκλημα του, εκείνο  της προδοσίας δεν παραγράφεται!

ΤΑ «ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ»

Ταυτοχρόνως, όμως, επιβάλλεται να αναδείξουμε, και τα «υπόδειγματα του καλού». 

Πρώτο Μέγιστο παράδειγμα-υπόδειγμα του καλού ,είναι  ο ίδιος ο Ιησούς ο  οποίος ασκώντας αυστηρή κριτική στο Ιερατείο δεν αποδέχτηκε τη νομιμότητα του, δεν «υπέγραψε»  δηλαδή ( θα λέγαμε σήμερα) προσχώρηση  στην νομιμότητα του Καθιερωμένου Ιερατείου, υποστηρίζοντας  και ομολογώντας την Αποστολή Του μέχρι και το σταυρικό θάνατο Του. 

Μέγιστης  αξίας όμως παράδειγμα – υπόδειγμα του καλού, που αναδεικνύει το ήθος και τη γενναιότητα ενός βουλευτή του Ιερατείου είναι ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία ,που αντιπαρέρχεται τις όποιες σε βάρος του κυρώσεις και πράττει το καθήκον του κατά τη συνείδησή του! Ταυτοχρόνως παραχωρώντας τον καινοφανή τάφο του στον Ιησού, υποδεικνύει και το μεγαλείο της ανιδιοτελούς φιλοξενίας…

Η Οργανωμένη Εκκλησία θα πρέπει μακριά από τυπολατρίες να επικαιροποιεί τα υποδείγματα του καλού και του κακού,  αντιστοιχώντας τα υποδείγματα αυτά στην εκάστοτε  πραγματικότητα.

Ο σύγχρονος – δυτικός – πολιτισμός, με την έλευση του  Ιησού «σταμάτα» το χρόνο σε π.Χ και ορίζει νέα περίοδο ιστορίας και  πολιτισμού εκείνη την μ. Χ.

Είθε η νέα περίοδος να έχει μόνο παραδείγματα του καλού!

 Ας αγωνιστούμε γι’ αυτό!

Καλή Ανάσταση!

Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU). 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος: Το πασχαλινό μήνυμά του

Μεγάλη Εβδομάδα: Ζωντανεύουν τα Πάθη του Χριστού (βίντεο)

Μεγάλη Τετάρτη: Το Ιερό Ευχέλαιο και η Τελετή του Νιπτήρος - «Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω»