Η «νέα κανονικότητα» της πολιτικής επικοινωνίας! Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Η επικοινωνία για τους πολιτικούς, νέους και παλιούς είναι πολύ σημαντική και αναγκαία για την περαιτέρω εξέλιξη και ανέλιξη της καριέρας τους.

Ιδιαίτερα στις ημέρες μας όπου η «διά ζώσης» επικοινωνία είναι πλέον αδύνατη, απότοκο της κρίσης για τη μετάδοση του ιού. Μοναδικά μέσα επικοινωνίας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, παραδοσιακά και διαδικτυακά. Η «νέα κανονικότητα» στην επικοινωνία των πολιτικών με τους πολίτες, επιτάσσει συμμετοχή σε πάνελ τηλεοράσεων και ραδιοφωνικών εκπομπών, αλλά και πληθώρα χρήση των facebook, twitter, Instagram και λοιπών διαδικτυακών μέσων.

Η έκθεση προσφέρει στον πολιτικό, αύξηση αναγνωρισιμότητας, μετάδοση των προσωπικών του μηνυμάτων και βελτίωση του προφίλ του, με τις παρεμβάσεις του.

Αντίθετα, η υπερέκθεση του πολιτικού σε συνδυασμό με την άγνοια των κανόνων της μιντιακής προβολής, εγκυμονούν κινδύνους για την εικόνα τους και μετατρέπουν απρόβλεπτες αστοχίες,μπούμερανγκ για την εικόνα τους. Έμπειρα πολιτικά στελέχη ανακυκλώνουν αυτονόητα, σε επίπεδο ανοησίας, εκστομούν σκέψεις, χωρίς να είναι έτοιμοι να τις εξηγήσουν, φλυαρούν ασύστολα, και αυτοθαυμάζονται για τις ιδιοφυείς μπαρούφες που «πετάνε».

Θεωρώντας ότι έχουν απέναντι τους κοινό λωτοφάγων, παρουσιάζουν το άσπρο, μαύρο, και χωρίς αιδώ.

Η μέθη της επικοινωνιακής προβολής, τους μετατρέπει σε σχολιαστές τρίτης κατηγορίας και μόνιμους θαμώνες των κάθε είδους μιντιακών καφενείων.

Η πολυτέλεια των «προσωπικών» όπως ξέραμε ανθρώπινων σχέσεων, είναι πλέον παρελθόν.

Η «αφωνία» των περισσότερων πολιτικών, στην καρδιά της κρίσης, απέδειξε ότι θα έχουν παρόν και μέλλον όσοι είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία ή έχουν δίπλα τους έμπειρους γνώστες του νέου τρόπου διαχείρισης της «νέας κανονικότητας» της πολιτικής επικοινωνίας.

Οι ανήκοντες πολιτικοί στην παλιά σχολή, της εποχής του Μαυρογιαλούρου, θα αναγκαστούν να δώσουν τη θέση τους στη νέα «φουρνιά», αναπληρώνοντας τον παραγκωνισμό τους, με περίσσεια κακία και μοχθηρότητα, προς το σύστημα από το οποίο σιτίζονταν. Στη «νέα κανονικότητα» της πολιτικής επικοινωνίας, διεκδικούν ρόλο μεγαλύτερο από τη σκιά τους και το «Πρυτανείο» της πολιτικής δεν τους χωράει πλέον.

Στην αναμενόμενη μεγάλη ύφεση που θα ακολουθήσει την κρίση του κορονοϊού, οι πολίτες περιμένουν πολλά περισσότερα από πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς παράγοντες. Σε συνθήκες πολέμου, ορατού ή αόρατου, οι πολιτικοί θα πρέπει να χτίζουν το προσωπικό τους προφίλ «πατερναλιστικά» σύμφωνα με την ορολογία που χρησιμοποίησε και ο Πρωθυπουργός μας.

Δεν απαιτούνται μεγαλόστομες διακηρύξεις, άκριτες υποσχέσεις που οδηγούν σε ανεδαφικές λύσεις. Να τηρούν ένα βασικό κανόνα της πολιτικής «Ποτέ κανένας δεν μετάνιωσε για κάτι που δεν είπε»!

Οι δηλώσεις, ατάκες των πολιτικών για να παίξουν στα δελτία ειδήσεων των καναλιών και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, ανήκουν στο παρελθόν. Απαιτούνται ενδιαφέρουσες και σημαντικές παρεμβάσεις που συνεισφέρουν στην κοινή προσπάθεια για αλλαγή του κοινωνικού κλίματος και ανάκαμψη της οικονομίας.

Και αυτά δεν κατασκευάζονται, προκύπτουν από  τις αποφάσεις των πολιτικών.

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος