Αυτοί που μετατρέπουν τη δουλειά σε γιορτή ...

Είναι κάποια επαγγέλματα που σε υποχρεώνουν να ζήσεις ημέρες όπως Χριστούγεννα, Παραμονή Πρωτοχρονιάς και Ανάσταση μακριά από τους δικούς σου ανθρώπους. Όχι γιατί το θες αλλά γιατί έτσι είναι η φύση του επαγγέλματος. Αν ανήκεις σε Σώματα Ασφαλείας, αν είσαι οδηγός ταξί, γιατρός, νοσοκόμος ή υπάλληλος στο ΕΚΑΒ, νυχτοφύλακας σε κάποιο εργοστάσιο ή εργάζεσαι στα καράβια, τότε στιγμές σαν και την Ανάσταση είναι πολύ πιθανό να τη ζήσεις εν ώρα υπηρεσίας.

Μπορεί οι περισσότεροι από εμάς (συμπεριλαμβάνω και εμένα) να μην σκεφτόμαστε τη ψυχολογία του εργαζόμενου που ζει οικογενειακές στιγμές σαν και αυτή, μακριά από τους δικούς τους. Δεν είναι και στο πόλεμο θα μου πεις. Όχι δεν είναι. Για εκείνον όμως η βάρδια που θα τον κρατήσει έξω από το σπίτι του και μακριά από στρωμένο με όμορφα φαγητά τραπέζι, θεωρώ πως είναι μία μικρή "μάχη". Και όταν λέω μάχη εννοώ μάχη με το χρόνο. Να τελειώσει "η ρημάδα η βάρδια" και να γυρίσει στο σπίτι,. εκεί που είμαστε περισσότεροι.

Δεν τα γράφω τυχαία. Χθες, λίγο μετά την Ανάσταση επικοινώνησα με έναν φίλο μου γιατρό ο οποίος ήταν ένας από αυτούς που ούτε στην εκκλησία πήγαν, ούτε ζεστή μαγειρίτσα έφαγαν. Μου μετέφερε, χωρίς να το θέλει φυσικά, όλη τη ψυχολογία που είχε εκείνη την ώρα. Ότι θα ήθελε να είναι στο σπίτι του με τη γυναίκα του και την 2 χρονών κορούλα τους και όλα τα σχετικά. 

Επειδή λοιπόν κάποιοι συνάνθρωποί μας εργάζονται ακόμα και σε στιγμές που όλοι εμείς οι υπόλοιποι είτε διασκεδάζουμε είτε κοιμόμαστε, για να μας εξασφαλίσουν κάποια πράγματα μέσω της εργασίας τους: οι αστυνομικοί την ασφάλεια, οι γιατροί τη φροντίδα τους κλπ κλπ, θα ήθελα να τους ευχηθώ Καλό Πάσχα και να είναι πάντα υγιείς. Υγιείς για να φροντίζουν και να προστατεύουν τις οικογένειες τους.
Είναι λοιπόν κάποια επαγγέλματα που σε κρατούν μακριά από τις γιορτές, όμως οι επαγγελματίες αυτοί μετατρέπουν τη δουλειά τους σε γιορτή ανθρωπιάς και προσφοράς. 
Καλό Πάσχα σε όλους! Και του χρόνου με υγεία!

Γιώργος Ι. Παπαδάκης