Το ... γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη

- Λοιπόν, τι σκοπούς έχεις για σήμερα;

Ο Γιώργος χαμογέλασε ήρεμα, κάθισε σε μία καρέκλα του γραφείου, την τράβηξε κοντά του και της είπε:
- Θα 'χει γλυκιά βραδιά απόψε. Θα τελειώσουμε τη δουλειά και θα σε πάρω να πάμε μία βόλτα στο λιμάνι. Θα αφήσουμε το αυτοκίνητο στην άκρη της προβλήτας και θα καθίσουμε παραδίπλα από τους ψαράδες. Θα κοιτάμε τα φώτα του Κούλε απέναντι, θα σε κρατάω αγκαλιά σαν να 'μαστε ερωτευμένοι έφηβοι και θα σου πω ότι ... (μικρή παύση εδώ. Ο Γιώργος την κοιτάζει και ξαναπαίρνει φόρα) Θα σου πω ότι δεν πιστεύω σε κανένα Άγιο Βαλεντίνο. Σε ΕΜΑΣ πιστεύω μόνο. Κι αυτό που νοιώθουμε μπορούμε να το γιορτάζουμε όσο και όποτε θέλουμε. Και εσύ είσαι αρκετά έξυπνη για να ξέρεις ότι έχω δίκιο.

Της το 'πε τόσο τρυφερά και τόσο απλά που μας συγκίνησε όλους. Για μία στιγμή φοβήθηκα ότι η Ελένη μπορεί και να διαμαρτυρηθεί. Αλλά εκείνη τον αγκάλιασε τρυφερά .. μας κοίταξε και είπε:
- Καταλαβαίνετε τώρα πως μ' έριξε;

Βάλαμε τα γέλια και ... γυρίσαμε στις δουλειές μας. Έμεινα για λίγο να σκέφτομαι όλους τους πανικόβλητους Γιώργηδες που δεν θα δείξουν την ίδια σύνεση και θα τρέξουν να εφοδιαστούν σήμερα τα καταναλωτικά .. αξεσουάρ του Αγίου Έρωτα. Σκέφτηκα κι όλες τις Ελένες που θα γευτούν σοκολατένιες καρδιές ή θα μυρίσουν τυποποιημένες ανθοδέσμες, παρασυρμένες από τις σπονδές που επιβάλλει το life style.
 

Τον Βαλεντίνο δεν τον ξέρω. Ακούω όμως το σαματά που κάνει κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Προστάτης Άγιος των ζαχαροπλαστών και των Ανθοπωλών, υποθέτω. Ευπρόσδεκτος -σε μία γενική θεώρηση- αν πρόκειται να μας θυμίζει το πόσο ανάγκη έχουμε τον έρωτα.
Μία εκδοχή τον θέλει να στρατεύτηκε από την Καθολική Εκκλησία για να διαδεχθεί (και έντεχνα να απαλείψει) τη λατρεία ενός προκατόχου, του Lupercus (Λυκιδεύς) που λατρευόταν με παγανιστικές τελετές γονιμότητας. Οι Ρωμαίοι από τον 4ο π.Χ. αιώνα έκαναν ιδιότυπα συνοικέσια στο όνομα της λατρείας του. Έβαζαν σε πήλινο δοχείο ονόματα ανδρών και γυναικών και δια κλήρου τους έσμιγαν για ένα χρόνο. Απώτερος σκοπός: η διαιώνιση του είδους. H τελετή έφερε την ονομασία Lupercalia και ξεκινούσε κάθε χρόνο στις 15 του Φλεβάρη. Ώσπου, το 496 μ.Χ. ο παπά Γελάσιος την μετακύλισε μία μέρα πριν για να συμπέσει με τη μέρα μνήμης του Αγίου Βαλεντίνου. Έτσι το παλιό παγανιστικό έθιμο ξεχάστηκε και στη θέση του άρχισε η "λατρεία" του Αγίου των ερωτευμένων.
Αμφιλεγόμενος ομολογουμένως ο Βαλεντίνος, καθώς παραμένει ασαφές μάλλον το ποιός από τους τρείς (!!) ομώνυμους Καθολικούς Αγίους ήταν και τι ακριβώς έκανε για να κερδίσει τον τίτλο του.

Κατά μία εκδοχή τον 3ο αιώνα -περίοδος Αυτοκρατορίας του Κλαύδιου του δευτέρου- η Ρώμη περνούσε περίοδο αιματηρών εκστρατειών. Σε βαθμό που οι άντρες να αρνούνται πλέον τη στράτευση και να επικαλούνται ως δικαιολογία ότι προτιμούν τις αγκαλιές των γυναικών από τα όπλα και τους πολέμους. Εξοργισμένος ο Κλαύδιος εξέδωσε διάταγμα που απαγόρευε γάμους και αρραβώνες. Ένας "άτακτος" ιερέας όμως, ο Βαλεντίνος, γύριζε τη Ρώμη και πάντρευε τα ζευγάρια κρυφά, χαλώντας τα σχέδια του Αυτοκράτορα. Ώσπου οι πραιτοριανοί τον εντόπισαν και τον έσυραν στο παλάτι. Ο Αυτοκράτορας τον αποκεφάλισε στις 14 Φεβρουαρίου του 270 μ.Χ.
Μία δεύτερη εκδοχή, επιμένει ότι ο Βαλεντίνος φυλακίστηκε τότε σε μία Ρωμαϊκή φυλακή και εκεί ερωτεύτηκε την κόρη του δεσμοφύλακά του. Την παραμονή δε, της εκτέλεσής του, της έγραφε ένα ερωτικό γράμμα υπογράφοντας "από τον Βαλεντίνο σου". Η φράση μετέτρεψε όλους τους μετέπειτα ερωτευμένους σε .. Βαλεντίνους και ... Βαλεντίνες.
Η μόδα ξεκίνησε από τη Γαλλία και την Αγγλία αλλά σύντομα έφτασε μέχρι την Αμερική και τον Καναδά. Τον 17ο αιώνα η 14η Φεβρουαρίου ήταν ήδη η μέρα που οι ερωτευμένοι αντάλλασαν χειρόγραφα σημειώματα. Ενάμιση αιώνα μετά .. ξύπνησε και το επιχειρηματικό δαιμόνιο: ο Εστερ Χόλαντ έφτιαξε τις πρώτες κάρτες που ήταν αφιερωμένες στον Άγιο Βαλεντίνο κι άρχισε να τις πουλάει στους ερωτοχτυπημένους.
Στην Ελλάδα τα μαντάτα άργησαν να 'ρθουν. Μόλις το 1977 τον πρωτογιορτάσαμε.

Έκτοτε, η αγορά κάθε χρόνο γεμίζει τούρτες σε σχήμα καρδιάς και κάρτες με ερωτιάρικα μηνύματα, ανθοδέσμες περίτεχνες και φυσικά ... άκρατη κατανάλωση σε αλκοόλ και μεζεδάκια "εξαιρετικά αφιερωμένα" στον "καθαγιασμένο ερωτύλο". Διαφήμιση και μάρκετινγκ τον πήραν και τον .. σήκωσαν τον Άγιο και θες δε θες στις 14 του Φλεβάρη δεν μπορείς παρά να του δώσεις λίγη σημασία.
Βέβαια, ο αείμνηστος Χριστόδουλος, έψαξε το εορτολόγιο και βρήκε να αντιτείνει ένα ζεύγος Ορθοδόξων μαρτύρων: Ακύλας και Πρίσκιλα, που η μνήμη τους τιμάται στις 13 του Φλεβάρη, αλλά καθώς η "διαφημιστική καμπάνια" δεν ήταν επαρκής, τους κράτησαν στο νου τους ως άλλοθι μόνο οι .. βαθιά θρησκευόμενοι.

Εδώ στα νότια, τα τελευταία χρόνια ο Λουδοβίκος επιμένει να χρίσει Άγιο του Έρωτα τον Υάκινθο. Ο Άγιος Υάκινθος ήταν τραπεζοκόμος στην αυλή του αυτοκράτορος Τραϊανού και αρνούμενος να φάει από τα ειδωλόθυτα, πέθανε από ασιτία σε ηλικία 20 ετών το 108 μ.Χ. Μία εκδοχή τον θέλει να θανατώθηκε, επειδή έκοψε ένα δέντρο, εκνευρισμένος από το γεγονός ότι οι ειδωλολάτρες το προσκυνούσαν. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης τον τραγούδησε ενώ ο Λουδοβίκος σκαρφάλωσε το ναΐσκο του στα μιτάτα του Ψηλορείτη:

Ο Άγιος Υάκινθος ξυπνάει τα μεσημέρια 
παίρνει την Κρήτη στα φτερά, τον έρωτα στα χέρια 
κατηφορίζει το βουνό το μονοπάτι παίρνει 
και ο ήλιος μόλις τον κοιτά χαμογελά και γέρνει 

Ο Άγιος Υάκινθος ανοίγει παραθύρια 
σμίγει τα στήθια, τα κορμιά και χτίζει τα γιοφύρια 
ν' αγαπηθούν οι άνθρωποι να ομορφύνει ο κόσμος 
ν' ανθίσει ο βασιλικός, η ρίγανη κι ο δυόσμος

Αλλά υπάρχει και ο Ερωτόκριτος.

Μαριάννα Κορνάρου

Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται στο ekriti και υπόκειται στους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή του καθ’ οιονδήποτε τρόπο χωρίς την απαραίτητη παραπομπή (link) στην ιστοσελίδα που το δημοσίευσε.