Η πρώτη μου γιορτή ως μητέρα

Μητέρα …  Πόση αγάπη αλήθεια κρύβεται σε αυτή τη λέξη; Είναι πραγματικά απερίγραπτη … Σε κάνει να ανακαλύπτεις πόση αγάπη μπορεί να υπάρχει μέσα μας.

Ακόμα και όταν έμεινα έγκυος δεν μπορούσα να το φανταστώ. Για να πω την αλήθεια ακόμα και όταν είδα πρώτη φορά το μωρό μου τα συναισθήματα ήταν λίγο περίεργα. Σκέφτηκα … τώρα τι είναι αυτό; Έκανα εγώ αυτό το πλασματάκι;

 Όσο ήμουν έγκυος κάθε μέρα φανταζόμουν τη στιγμή που θα δω τη κόρη μου –πόσο παράξενη μου φαίνεται αυτή η φράση: "κόρη μου"- και ήμουν σίγουρη ότι θα συγκινηθώ αλλά όταν ήρθε εκείνη η ώρα ... τίποτα. Σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Μόλις με κοίταξε σταμάτησε να κλαίει και μείναμε  να κοιταζόμαστε στα μάτια σαν να μην υπήρχε κανένας άλλος γύρω μας. Ήταν σαν να συστηθήκαμε με τα μάτια. Είναι μια μαγική στιγμή που όσα χρόνια κι αν περάσουν και όσο και να μεγαλώσει θα έχω πάντα αυτή της την εικόνα στο μυαλό μου.

Έχουν περάσει 5 μήνες περίπου γνωριμίας και από τις δύο πλευρές. Όσο περνάνε οι μέρες μπορώ πια να καταλάβω τι χρειάζεται πριν το ζητήσει.Κάθε μέρα βλέπω καινούργια πράγματα, μικρές λεπτομέρειες που προσπαθώ να αποτυπώσω χωρίς να μου αποσπά τίποτα άλλο τη προσοχή. Μπορώ να γράφω ώρες ατέλειωτες για τις στιγμές που ζω καθημερινά αλλά το καλύτερο συμβαίνει πάντα όταν γυρίζω από τη δουλειά. Τότε με κοιτάει και μου σκάει το πιο γλυκό της χαμόγελο. Τελικά πόσο μπορεί να σε γεμίσει ένα τόσο δα πλασματάκι...

Πρέπει να πω τελειώνοντας ότι αγαπάω τη μητέρα μου δύο φορές περισσότερο τώρα γιατί μαθαίνω και κατανοώ καλύτερα τη λέξη "μητέρα". 

Χρόνια μας πολλά λοιπόν!

Χρόνια πολλά σε όλες τις ηρωίδες μανούλες του κόσμου! Να αγαπάτε πολύ τα παιδιά σας, να τους το δείχνετε και να τους το υπενθυμίζετε κάθε μέρα γιατί αυτό που τους μένει είναι τα συναισθήματα και όχι τα υλικά πράγματα.  

Χρυσούλα Μπομποδάκη, Σύμβουλος Διατροφής Διαιτολογίας (και κυρίως νέα μητέρα)