Σιμόν Ντε Μποβουάρ: Γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι (βίντεο)

107 χρόνια κλείνουν σήμερα από τη γέννηση της Σιμόν ντε Μποβουάρ. (Γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου, 1908, στο Παρίσι και πέθανε στις 14 Μαρτίου του 1986). Θεωρήθηκε γυναίκα σύμβολο για το φεμινιστικό κίνημα διεθνώς τόσο για την στάση ζωής της όσο και για το συγγραφικό της έργο. Έχοντας μεγαλώσει σε αυστηρό και αριστοκρατικό περιβάλλον, αίφνης στην εφηβεία της «επαναστάτησε». Τόσο η παιδεία της όσο και το συγγραφικό της ταλέντο ενέπνευσε μία ολόκληρη γενιά γυναικών που την ίδια εποχή ωρίμαζε μέσα τους η διάθεση να διεκδικήσουν ίσα δικαιώματα με τους άντρες.

Η Σιμόν Ντε Μπωβουάρ το 1929 αποφοίτησε από την φιλοσοφική σχολή της Σορβόννης. Την ίδια χρονιά συναντήθηκε με τον διάσημο Γάλλο φιλόσοφο Jean-Paul Sartre, με τον οποίο ανέπτυξε μια στενή προσωπική σχέση που επηρέασε την υπόλοιπη  ζωή της. Δεν παντρεύτηκαν ποτέ, κυρίως λόγω της αντίθεσης της Μποβουάρ στα θεσμικά «κατασκευάσματα», όπως χαρακτήριζε τον γάμο.  «Ο γάμος είναι περιορισμός, αστικοποίηση, αλλά και θεσμοθετημένη παρέμβαση του κράτους στην ιδιωτική ζωή των πολιτών».

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η Μποβουάρ ήρθε σε επαφή με τον Καμύ, τον Ζενέ, τον Πικάσο και άλλα «αντιστασιακά στοιχεία» του Παρισιού, ενώ πήρε μέρος στην οργάνωση «Σοσιαλισμός και Ελευθερία», την οποία ίδρυσε ο Σαρτρ στα πλαίσια της αντίστασης. Μετά το τέλος του πολέμου, η Μποβουάρ συνεργάστηκε με τον Σαρτρ στην έκδοση του πολιτικού περιοδικού «Les Temps Modernes», στις σελίδες του οποίου αντανακλάται η ανατρεπτική της σκέψη πάνω στην πολιτική, τη φιλοσοφία και το γυναικείο ζήτημα.

Η Σιμόν ντε Μποβουάρ έγινε ευρέως γνωστή από το έργο της «Το δεύτερο φύλο», που εκδόθηκε το 1949. Στο ογκώδες αυτό έργο αναλύει τους λόγους για τους οποίους ο κοινωνικός ρόλος της γυναίκας θεωρείται κατώτερος. Για πρώτη φορά, η ταυτότητα της γυναίκας παρουσιάζεται ως κάτι μη φυσικό και μη δεδομένο, ως ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που συντηρεί συγκεκριμένες σεξουαλικές σχέσεις εξουσίας. «Γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι» ήταν το απόσταγμά του.

Το Βατικανό «θορυβήθηκε» από την καυστική και απενοχοποιημένη ματιά της Σιμόν, χαρακτηρίζοντας το βιβλίο πορνογράφημα και το κατέταξε στη λίστα με τα απαγορευμένα βιβλία.

Το επόμενο διάστημα η Σιμόν αναδείχτηκε σε αρχιέρεια του φεμινισμού, ενός κινήματος που στα μέσα της δεκαετίας του 60 είχε ήδη ξεφύγει από τη διεκδίκηση ψήφου και ίσων δικαιωμάτων και ήθελε να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι γυναίκες.

Το έργο της Μποβουάρ είναι πολυδιάστατο, αφού περιλαμβάνει από πολιτικές θέσεις και φιλοσοφικά δοκίμια μέχρι μυθιστορήματα, βιογραφίες και θεατρικά έργα. Η αλληλοεπιρροή με το Σάρτρ είναι εμφανής σε πολλές περιπτώσεις, τόσο στα κείμενα της Μποβουάρ, όσο και σε αυτά του Σάρτρ, ακόμα και στο μεγαλούργημα του «Το Είναι και το Μηδέν».

Η Σιμόν ντε Μποβουάρ πεθαίνει στις 14 Απριλίου 1986 από πνευμονία και θάβεται στο νεκροταφείο Μονπαρνάς του Παρισιού, δίπλα στον αγαπημένο της Σαρτρ.       

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί μία από τις ελάχιστες τηλεοπτικές συνεντεύξεις της 

Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται στο ekriti και υπόκειται στους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή του καθ’ οιονδήποτε τρόπο χωρίς την απαραίτητη παραπομπή (link) στην ιστοσελίδα που το δημοσίευσε.