Νομπελίστας Jules Hoffmann: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος από τα εμβόλια σήμερα είναι ο μη εμβολιασμός

«Για μένα όποιος εναντιώνεται στον εμβολιασμό είναι εγκληματίας!», και όταν στο λέει αυτό ο Νομπελίστας Jules Hoffmann, οι ανακαλύψεις του οποίου «έφεραν επανάσταση στην κατανόηση του ανοσοποιητικού συστήματος, ανακαλύπτοντας αρχές-''κλειδιά'' της λειτουργίας του», δεν μπορείς να το αμφισβητήσεις.

Ο Νομπελίστας με αφορμή τη συζήτησή μας για τις λοιμώξεις στην πόλη Lindau της Βαυαρίας, δεν μπορεί να μην αναφερθεί στο «καυτό» ζήτημα του αντι-εμβολιαστικού κινήματος, που αναπτύσσεται στην Ευρώπη και όχι μόνο, στο οποίο είναι απόλυτα αντίθετος. «Από το τέλος του 1800 μέχρι σήμερα περίπου 1,5 δις ανθρώπων έχουν σωθεί από πολλές νόσους χάρη στους εμβολιασμούς. Αυτό τα λέει όλα. Δεν είναι δυνατόν στις μέρες μας να μην εμβολιάζονται οι άνθρωποι. Και δυστυχώς η αντιεμβολιαστική τάση παρατηρείται ακόμη και σε γιατρούς και νοσηλευτές.

Ευτυχώς στη Γαλλία το αντι-εμβολιαστικό κίνημα δεν είναι τόσο ισχυρό, αλλά σε άλλες χώρες αποτελεί έναν πραγματικό κίνδυνο. Και όλα ξεκίνησαν από κάποια μελέτη που συσχέτισε τα εμβόλια με τον αυτισμό, η οποία στην πορεία καταρρίφθηκε πλήρως. Δεν υπάρχει κανένας επιστημονικός λόγος που να ενθαρρύνει τον μη εμβολιασμό. Νομίζω πως ένα βασικό εργαλείο για τη μεταστροφή της κοινής γνώμης και την προστασία της Δημόσιας Υγείας είναι ο επιστημονικός εγγραμματισμός και η καταπολέμηση των ψευδών ειδήσεων (fake news). Ο ανθρώπινος πολιτισμός έχει επενδύσει πολλά πάνω στην Επιστήμη για να επιτρέπει σε ψευδοεπιστημονικές πρακτικές να τα γκρεμίζουν όλα.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος από τα εμβόλια σήμερα είναι ο μη εμβολιασμός.»Ο Γάλλος βιολόγος Ζυλ Χόφμαν έκανε στον εαυτό του αυτή την ερώτηση πριν από πενήντα περίπου χρόνια και το αποτέλεσμα της προσπάθειάς του να βρει και να κατανοήσει πλήρως την απάντηση ήταν ένα βραβείο Νόμπελ! Συγκεκριμένα μοιράστηκε το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 2011 με τον Αμερικανό γενετιστή Bruce Beutler και τον επίσης Αμερικάνο Καθηγητή Ανοσολογίας Ralph Steinman για την κατανόηση του μηχανισμού της έμφυτης ανοσίας.

Η έρευνα του Νομπελίστα βοήθησε στον προσδιορισμό του μηχανισμού της έμφυτης ανοσίας, που είναι η πρώτη γραμμή άμυνας του ανθρώπινου οργανισμού και εξελικτικά η παλαιότερη. Συναντάται σε έντομα, φυτά και μύκητες και είναι μη ειδική, δηλαδή αναχαιτίζει τις επιθέσεις όλων των μικροοργανισμών με κοινό τρόπο. Η έμφυτη ανοσία στερείται μνήμης και ενεργοποιεί στα σπονδυλωτά ζώα ένα δεύτερο είδος ανοσολογικής αντίδρασης, που ονομάζεται επίκτητη (προσαρμοστική) ανοσία. Αυτή διαθέτει μνήμη, είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία αντισωμάτων και αποτελεί τη βασική αρχή του εμβολιασμού.

Πηγή: Ναυτεμπορική