Από το ΤΕΙ Κρήτης στην κορυφή της παγκόσμιας Ιατρικής Τεχνολογίας

Αποφοίτησε από το ΤΕΙ Κρήτης και συγκεκριμένα από το Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών και το 2006 και πήρε το διδακτορικό του στην ιατρική ρομποτική από το King's College του Λονδίνου το 2011.

Ο λόγος για τον Μηχανολόγο Μηχανικός Παναγιώτη Πολυγερινό ο οποίος σήμερα είναι επίκουρος καθηγητής στην Πολυτεχνικής Σχολής του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα και μέλος μίας ερευνητικής ομάδας η οποία ανακάλυψε μία νέα μέθοδο για τα εσωτερικά τραύματα.

Ένα ζευγάρι από ειδικά μπαλονάκια και μια εξειδικευμένη κόλλα μπορούν συνδυαστικά να αντικαταστήσουν την παραδοσιακή μέθοδο των χειρουργικών ραμμάτων, για περιπτώσεις τραυματισμών σε εσωτερικά όργανα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Science Translational Medicine και στην οποία έλαβαν μέρος και Έλληνες επιστήμονες όπως ο Παναγιώτης Πολυγερινός. 
Τα ράμματα μπορεί να είναι δύσκολο να εφαρμοστούν και να λειτουργήσουν σωστά σε στενούς χώρους στο εσωτερικό του σώματος και σε πλκηγές σε ευαίσθητα σημεία, όπως τα όργανα. Έτσι, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ με επικεφαλής της βιομηχανικό Ellen Roche ανακάλυψαν ένα νέο τρόπο για να εφαρμόσουν επάνω στις πληγές ειδικά μπαλώματα από κόλλα η οποία “ενεργοποιείται” από ακτίνες φωτός υπεριώδους ακτινοβολίας. Αυτή η κόλλα καλύπτει και κλείνει πληγές σε απομακρυσμένα σημεία στο εσωτερικό του σώματος.
 
Η ομάδα χρησιμοποίησε έναν καθετήρα για να ενώσει δύο μπαλόνια και ένα επίθεμα με κόλα μέσα σε όργανα χοίρων και ακόμα και τις καρδιές ζωντανών αρουραίων. Οι χειρουργοί φουσκώνουν τα μπαλόνια και πιέζουν έτσι το επίθεμα κόλλας στην πληγή. Στη συνέχεια με ένα καλώδιο οπτικών ινών μέσα σε ένα από τα μπαλόνια ρίχνουν ακτίνες φωτός υπεριώδους ακτινοβολίας στο επίθεμα για να “ενεργοποιήσουν” το υλικό και να το κάνουν κολλώδες.

Δείτε στην ακόλουθη φωτογραφία, πώς ακριβώς επιτυγχάνεται αυτή η επέμβαση:

tei.jpg, by gpapadakis

Η νέα μέθοδος, όπως αναφέρει το iatropedia θα μπορούσε, μεταξύ άλλων, να αξιοποιηθεί μελλοντικά στην καρδιοχειρουργική, όπου σήμερα τέτοια τραύματα απαιτούν είτε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς, είτε την εισαγωγή μεταλλικών συσκευών που παραμένουν στο σώμα.
         
Τα βιοδιασπώμενα επιθέματα -εκτός από την τοποθέτησή τους με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο- έχουν σημαντικά πρόσθετα πλεονεκτήματα, όπως δήλωσε η Ρος, καθώς το επίθεμα μπορεί να κοπεί σε οποιοδήποτε μέγεθος, είναι ελαστικό, κινείται μαζί με τον τραυματισμένο ιστό και τελικά απορροφάται από αυτόν.