Με χαμόγελα και φωνές γέμισε το Γαράζο Μυλοποτάμου

Με χαμόγελα και φωνές γέμισε το χωριό Γαράζο Μυλοποτάμου το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, 28 και 29 Απριλίου. 130 πρόσκοποι ηλικίας 11-15 ετών μαζί με 30 ενήλικα ειδικά εκπαιδευμένα στελέχη τους, από τα Χανιά και το Ρέθυμνο, συναντήθηκαν για να γνωρίσουν την πλούσια πολιτιστική και περιβαλλοντική αξία της περιοχής, αλλά και να προσφέρουν, να παίξουν, και να τραγουδήσουν, στην μοναδική αυτή τοποθεσία της Κρήτης.

scoutsletsdoitgreecegarazo03.jpg, by gpapadakis

Οι πρόσκοποι, στα πλαίσια της «Συνάντησης Ενωμοτιών 2018» που διοργάνωσε ο κλάδος Προσκόπων της Περιφερειακής Εφορείας Προσκόπων Δυτικής Κρήτης, έφτασαν το Σάββατο το πρωί και έπιασαν «δουλειά» από νωρίς. Σε ένα εκπληκτικό πλάτωμα στην είσοδο του χωριού, με θέα τα Ταλλαία όρη, έστησαν τις σκηνές τους, έφτιαξαν τις ξύλινες κατασκευές τους, μαγείρεψαν και φυσικά έπαιξαν. Αμέσως μετά περιηγήθηκαν στον Παραδοσιακό οικισμό, περπάτησαν στο Ρωμαϊκό καλντερίμι αλλά και ξεναγήθηκαν στο μουσείο Κεραμικής, Λαογραφίας αλλά και Λαδιού που βρίσκονται στη περιοχή. Το απόγευμα έπαιξαν ένα ξεχωριστό πρωτάθλημα “Προσκοπικού” baseball, στο πλήρως εξοπλισμένο γήπεδο Γαράζου, ενώ η βραδιά έκλεισε πανηγυρικά, με πυροτεχνήματα που φώτισαν τον έναστρο ουρανό.

scoutsletsdoitgreecegarazo02.jpg, by gpapadakis

Την Κυριακή, οι Πρόσκοποι, αποφασισμένοι να «Αφήσουν το ίχνος τους», και να «Γίνουν η αλλαγή που όλοι περιμένουμε», όπως ήταν και το κεντρικό σύνθημα, διοργάνωσαν δράση Προσφοράς, στα πλαίσια της Πανελλαδικής εθελοντικής δράσης «Let’s do it Greece 2018». Σε συνεργασία με τον Δήμο Μυλοποτάμου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Γαράζου, ανέλαβαν τον καλλωπισμό της, μοναδικής ομορφιάς, κεντρικής πλατείας του χωριού. Έτσι με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην τοπική κοινωνία και τον εθελοντισμό, σήκωσαν τα μανίκια, πήραν πινέλα, μπογιές, σκαλίδες και φτυάρια και προχώρησαν σε εργασίες καλλωπισμού της παιδικής χαράς αλλά και φύτευση φυτών στους κήπους που περιβάλλουν την πλατεία του Γαράζου.

Το μεσημέρι, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Γαράζου, συνεχίζοντας την παράδοση της Μυλοποταμίτικης φιλοξενίας, οργάνωσε ένα πλούσιο γεύμα, κάτω από την παχιά σκιά των δέντρων της πλατείας, για όλους τους συμμετέχοντες.