Ηράκλειο: Έφυγε από τη ζωή ο διακεκριμένος δικηγόρος Δημήτρης Ξυριτάκης

Στα 72 του χρόνια έφυγε από τη ζωή, αργά το βράδυ της Πέμπτης, ο διακεκριμένος δικηγόρος Δημήτρης Ξυριτάκης, νικημένος από τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια.
Υπήρξε μία εμβληματική μορφή την περίοδο της δικτατορίας, ορθώνοντας το ανάστημά του στο καθεστώς και αναπτύσσοντας έντονη αντιστασιακή δράση, μάλιστα καταδικάστηκε από το έκτακτο στρατοδικείο Χανίων σε φυλάκιση 3,5 ετών, ποινή που εξέτισε στις φυλακές Χανίων, Ηρακλείου και Αίγινας.
Η είδηση θανάτου του Δημήτρη Ξυριτάκη, βύθισε στο πένθος τη σύζυγό του Κατερίνα Αποστολάκη και τους δύο γιους του Απόστολο και Λευτέρη - Μιχάλη. 
Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλλεί αύριο Σάββατο στις 12:00 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό του Αγίου Τίτου, ενώ η σορός θα βρίσκεται στο ναό από τις 11:00.

O Δημήτρης Ξυριτάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1946. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο χωριό της μάνας του, τα Καλέσσα όπου παρέμεινε οικογενειακώς μέχρι το 1958, οπότε επανήλθε στο Ηράκλειο για να εγγραφεί στο Β’ Γυμνάσιο Αρρένων Ηρακλείου. Είχε την τύχη να μαθητεύσει σε καλούς δασκάλους (Δημήτρη Πλάκα, Κωνσταντίνο Στεφανάκη κ.λ.π), ώστε να εισαχθεί αργότερα (1964) από τους πρώτους στη Νομική Σχολή Αθηνών με υποτροφία του Ι.Κ.Υ.
Ως φοιτητής ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική και πολιτική δράση (γραμματέας Συλλόγου Φοιτητών της Νομικής Σχολής και σύμβουλος στο Σύλλογο Κρητών Σπουδαστών και εκδότης του περιοδικού «ΞΑΣΤΕΡΙΑ»)
Κατά την περίοδο της δικτατορίας συνελήφθη (Νοέμβριος 1967) για αντιδικτατορική δράση και καταδικάστηκε από το έκτακτο στρατοδικείο Χανίων σε φυλάκιση 3 1/2 ετών, ποινή που εξέτισε στις φυλακές Χανίων, Ηρακλείου και Αίγινας. Κατά τη φυλάκισή του είχε την τύχη να γνωρισθεί με εξέχοντες έλληνες διανοούμενους δίπλα στους οποίους πέρασε ένα πολύ ενδιαφέροντα κύκλο παιδείας. Στη φυλακή μετέφρασε από τα αγγλικά το δοκίμιο του Χέρμπερτ Μαρκούζε «Προς την απελευθέρωση» που εκδόθηκε το 1970 από τον εκδοτικό οίκο «ΔΙΟΓΕΝΗΣ» με το ψευδώνυμο Νικηφόρος Αιγινίτης.
Από το 1975 δικηγορούσε στο Ηράκλειο χειριζόμενος υποθέσεις κατά κύριο λόγο ποινικές.
Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Παναγούλη (Μάιος 1976) ανέλαβε για μια διετία την ηγεσία της Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου (Ε.Σ.ΔΗ.Ν). Με την ιδιότητα αυτή, του Γενικού Γραμματέα της ΕΣΔΗΝ μετείχε στο Πολιτικό Γραφείο της ΕΔΗΚ, μαχόμενος για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της. Κατά το διάστημα αυτό έγινε επανειλημμένα στόχος των ακροδεξιών στοιχείων στην Αθήνα, με αποκορύφωμα την απόπειρα δολοφονίας του από την φασιστική οργάνωση «Νέα Τάξη», που τοποθέτησε ωρολογιακή βόμβα στο αυτοκίνητό του (Φεβρουάριος 1977).
Το 1978 εκλέχθηκε πρόεδρος της Παγκρήτιας Επιτροπής κατά των Ξένων Βάσεων.
Από το 1975 δικηγορεί στο Ηράκλειο χειριζόμενος υποθέσεις κατά κύριο λόγο ποινικές. Παράλληλα με τη δικηγορία έχει αναπτύξει ποικίλη δραστηριότητα στην πολιτική, την αυτοδιοίκηση κ.λ.π. Το 1986 διεκδίκησε το αξίωμα του δημάρχου Ηρακλείου ως επικεφαλής συνδυασμού που απέσπασε το 23% των δημοτικών ψήφων, ενώ κατά την τετραετία 1995-1999 υπήρξε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Γαζίου.
Δημοσίευσε μελέτες και άρθρα με οικολογικό, επιστημονικό και πολιτικό ενδιαφέρον σε εφημερίδες και περιοδικά της Κρήτης και των Αθηνών και έχει λάβει μέρος σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες. Είχε ιδιαίτερα ασχοληθεί με την παραβατικότητα στην Κρήτη (οπλοφορία, ζωοκλοπή) και ειδικά με την Βεντέτα στην Κρήτη.
Ήταν συγγραφέας των βιβλίων “Ξαναδιαβάζοντας τον Καζαντζάκη”, έκδοση Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου 1997, που βραβεύθηκε με το βραβείο “ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ” του Δήμου Ηρακλείου για τα έτη 1997-1998, «Αντώνιος Μιχελιδάκης, ο βίος, η πολιτεία και το έργο ενός λησμονημένου ευπατρίδη», έκδοση Δήμου Γαζίου 2001, «Συγνώμη Αναστάση», εκδόσεις ΦΙΛΟΠΟΛΙΣ 2005, «Η Συνταγματική Ιστορία της Κρήτης,» έκδοση Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου 2007, Νικόλαος Κρασαδάκης», εκδόσεις ΦΙΛΟΠΟΛΙΣ 2008 και «Λόγω τιμής, Ιστορίες Κρητικής Βεντέτας» , εκδόσεις Μελάνι, 2011.