Ελληνίδα ηθοποιός εξομολογείται την κακοποίησή της από τον πρώην σύντροφό της

Η Πωλίνα Γκιωνάκη σε πρόσφατη συνέντευξή της εξομολογήθηκε την κακοποίησή της από τον πρώην σύντροφό της και λίγο κόντεψε να φτάσει στον θάνατο.

«Ήμουν σε μια σχέση 6 χρόνια, όπου κακοποιήθηκα λεκτικά, ψυχολογικά, μέχρι που κακοποιήθηκα πολύ και σωματικά. Έφτασα μισό βήμα πριν τον θάνατο, βρέθηκα σε κρατικά νοσοκομεία, έχω χαρτιά στα χέρια μου από ιατροδικαστές, χαρτί από τον εισαγγελέα που πήγα στην αρχή, έχω φωτογραφικό υλικό από την κατάσταση που ήμουν... Όταν συμβεί κάτι τέτοιο στη ζωή σου, ευαισθητοποιείσαι πολύ με το θέμα, γι' αυτό και αποφάσισα να κάνω τη θεατρική παράσταση» αποκάλυψε στο "Λοιπόν".

Όταν ρωτήθηκε για τον λόγο που δεν έφευγε από τη σχέση αυτή, απάντησε: «Ποτέ δεν ξεκινάει η σωματική κακοποίηση κατευθείαν, ξεκινάει κάνοντας λεκτική και ψυχολογική. Με τη λεκτική και την ψυχολογική κακοποίηση κάθε γυναίκα αρχίζει να χάνει την αυτοπεποίθηση της, την ισορροπία της. Χάνοντας τα δεν μπορείς ούτε να σκεφτείς τίποτα, γίνεσαι ένα φοβισμένο άτομο, υποχείριο στα χέρια κάποιου άλλου, χωρίς να έχεις αυτοεκτίμηση. Χτύπησα την πόρτα της κ. Κούβελα, γενικής γραμματέας Ισότητας των Φύλων, του υπουργείου Εσωτερικών, όταν βρισκόμουν σε αυτή την κατάσταση, και ζήτησα βοήθεια. Όπως ζήτησα βοήθεια και από το Κέντρο Κακοποιημένων Γυναικών, που με στήριξαν», εξομολογήθηκε η ίδια.

gkionaki.jpg, by mariak

Πώς το επέτρεψε; «Μπορεί να συμβεί στην οποιαδήποτε γυναίκα, ανεξάρτητα από το οικονομικό, το κοινωνικό, το μορφωτικό επίπεδο, είναι να μη σου τύχει να πέσεις σ' έναν τέτοιο άνθρωπο, ο οποίος είναι εξουσιαστικός, χειριστικός. Πίστευα ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι πολύ έξυπνοι, όμως κατάλαβα ότι τελικά δεν είναι καθόλου έξυπνοι, είναι δαιμονικοί, υπάρχει τεράστια διαφορά σ' αυτό. Επειδή είναι χειριστικοί και δαιμονικοί, έχουν την ικανότητα να θυματοποιούνται οι ίδιοι. Όταν συμβαίνει αυτό, κάνουν τη γυναίκα να νιώθει τεράστια ενοχή, να αισθάνεται ότι φταίει και να ζει κάτω από το φόβο τους. Στην παράσταση που παίζω, τη γυναίκα την παρουσιάζω σαν ζώο, μεταφορικά, όχι ως άνθρωπο, που ζει μέσα σ' ένα τσίρκο και υπάρχει μέσα ο θηριοδαμαστής, ο οποίος με το μαστίγιο της λέει τι θα κάνει, πώς θα φερθεί. Στο έργο καταθέτω την ψυχή μου, δεν είναι ψυχοφθόρο, αλλά ψυχοθεραπευτικό»