Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι. Του Δημητρίου Πολιτάκη*

Σήμερα, ο ιερός ευαγγελιστής αναφέρεται στη συγχωρητικότητα. Σήμερα, ο Ματθαίος κάνει λόγο για τη μητέρα της ανεξικακίας, αυτής της μεγάλης αρετής την οποία διδάσκει με το λόγο και το παράδειγμά Του ο Ίδιος ο Κύριος και μάλιστα την πιο συγκλονιστική στιγμή, όταν επάνω στο Σταυρό συγχώρησε όχι απλά εκείνους που τον συκοφάντησαν και τον αδίκησαν, αλλά εκείνους που τον θανάτωσαν: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς˙ οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι».

Με το παράδειγμά Του μας δίδαξε ότι οφείλουμε να συγχωρούμε τους συνανθρώπους μας, χωρίς εξαιρέσεις, εάν επιθυμούμε κι εμείς να τύχουμε της συγχωρήσεως του Θεού: «Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν». Άλλωστε, ο Ίδιος ο Κύριος μας προτρέπει στην Κυριακή Προσευχή: «… καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν…».

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός επιθυμεί να έχουμε αγάπη αληθινή μεταξύ μας, αγάπη ανυπόκριτη, διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα καταλάβουμε ότι είμαστε πραγματικοί μαθητές Του. Μία αγάπη σταθερή, απεριόριστη προς όλους, μιμούμενοι ακριβώς τον Θεό της αγάπης και της δικαιοσύνης, τον Αρχηγό της Ζωής και Δημιουργό του παντός.

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρεται και στη νηστεία. Αυτόν τον πανάρχαιο θεσμό που παρέχει στον Χριστιανό πολλές ευλογίες και Χάρη. Στο θεόσδοτο θεσμό που αποτοξινώνει τον άνθρωπο και τον εξυγιαίνει σωματικά και πνευματικά και τον οπλίζει εναντίων των παθών και των τρομερών δαιμονίων που τον πολεμούν ανηλεώς για να του κλέψουν τη βεβαιότητα της σωτηρίας του.

Η νηστεία για την οποίαν η Εκκλησία μας μιλάει δεν έχει καμία σχέση με τη φαρισαϊκή και υποκριτική στάση ορισμένων ψευδοευλαβών τύπων. Η νηστεία για την οποία μας μιλάει η Εκκλησία δεν είναι αποτέλεσμα εγωκεντρισμού και επίδειξης, ούτε απλή αποχή από τροφές. Η νηστεία οδηγεί στην κάθαρση και όπως λέει ο Μ. Βασίλειος: «Νηστεία γάρ αληθής η τού κακού αλλοτρίωσις», (Περί Νηστείας, Λόγος Β΄, 196,45). «Ου μέντοι εξαρκεί καθ’ εαυτήν η αποχή τών βρωμάτων πρός επαινετήν νηστείαν, αλλά νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, ευάρεστον τώ Θεώ. Αληθής νηστεία η τού κακού αλλοτρίωσις, εγκράτεια γλώσσης, θυμού αποχή, επιθυμιών χωρισμός, καταλαλιάς, ψεύδους, επιορκίας. Η τούτων ένδεια νηστεία εστίν αληθής», (Μ. Βασιλείου, Περί Νηστείας, Λόγος Β΄, 196,45-48). 

Η πραγματική νηστεία δεν είναι μόνον αποχή από τροφές, συνοδεύεται από σειρά διορθωτικών πράξεων της ζωής μας, όπως, απαλλαγής των προσωπικών μας έξεων και παθών, τού μίσους κατά τού συνανθρώπου μας και των παραβάσεων των θείων εντολών.

Στο ευαγγελικό κείμενο, ο Κύριος μιλάει για θησαυρούς που δεν κλέβονται, για πνευματικούς θησαυρούς που δε χάνουν ποτέ την αξία τους και συνιστά να επιδιώκουμε τη συλλογή τέτοιων θησαυρών που είναι, τα καλά έργα. Μόνον αυτά, δηλαδή τα καλά έργα, θα μας ανοίξουν την πόρτα του Παραδείσου χαρίζοντάς μας τον άφθαρτο πλούτο της αιώνιας ζωής, γι’ αυτό… «Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν».

Αύριο, Καθαρά Δευτέρα και η Εκκλησία μας καλεί να συμμετάσχουμε σε έναν πνευματικό αγώνα που θα μας βοηθήσει να προχωρήσουμε σε ενδοσκόπηση, σε αυτοπαρατήρηση, σε εξέταση του εσωτερικού μας κόσμου και σε ανάλυση της συνειδήσεώς μας.

Έτσι, θα ανακαλύψουμε, θα κατανοήσουμε και θα αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τα όποια λάθη και τις παραλείψεις μας και θα συνεχίσουμε το ταξίδι που μας οδηγεί στην τελειότητα. Το ταξίδι προς την Ανάσταση.  

Αγαπητοί μου.

Μεγάλο πράγμα η συγχώρηση. Η συγχώρηση ομαλοποιεί και επαναφέρει την πολυπόθητη ειρήνη στις σχέσεις και γενικότερα σε όλους τους τομείς της ζωής του ανθρώπου.

Η συγχώρηση ανοίγει τη θύρα του Παραδείσου, μέσα στον οποίο χωρούν οι πάντες.

Η συγχώρηση είναι πιο αποτελεσματική από κάθε τιμωρία, αναφέρει, ο εκ των επτά σοφών της αρχαίας Ελλάδας, Πιττακός ο Μυτιληναίος: «Συγγνώμη τιμωρίας κρείσσων».

Η συγχώρηση καλλιεργεί τη σπουδαία αρετή της ταπείνωσης.

Η συγχώρηση γεννά την αξιοπρέπεια, μία ιδιότητα που δίνει στον άνθρωπο νόημα και ταυτότητα, μία ιδιότητα που δεν έχει σχέση με την κοσμική αντίληψη του δικαιώματος, αλλά με το Ευαγγελικό: «Αξίως του ευαγγελίου του Χριστού πολιτεύεσθε», δηλαδή να ζούμε και να συμπεριφερόμαστε αξιοπρεπώς ως φορείς των Ευαγγελικών διδασκαλιών του Χριστού.

Γιʼαυτό… εάν επιθυμούμε να αποκτήσουμε νόημα και ταυτότητα, εάν θέλουμε να υπάρξουμε αλλά και να παραμείνουμε ενώπιον Θεού και ανθρώπων αξιοπρεπείς, ας κάνουμε πράξη τα λόγια του μεγάλου Έλληνα ποιητή Τάσου Λειβαδίτη: «Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι. Τους συγχωρώ έναν έναν όλους».

Και… όταν η συγχώρηση γίνει πράξη, τότε θα αξιωθούμε να φτάσουμε στο τέρμα αυτού του πνευματικού σταδίου.

Έτσι, θα απολαύσουμε την Άνοιξη, το Πάσχα, την Ανάσταση.

* Δημήτριος Πολιτάκης- Αρχιμανδρίτης και Ιεροκήρυκας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Η Σταύρωση Του Χριστού, η πιο τραγική ώρα της ανθρωπότητας. Του Επαμεινώνδα Νικολόπουλου

Ανεξήγητα παραμένουν τα υπερφυσικά φαινόμενα που συνέβησαν στην Σταύρωση Του Χριστού

Κυριακή του Ασώτου: Η αξία της συγχώρησης και της μετάνοιας