Ένας χρόνος χωρίς τον μεγάλο επιστήμονα Στίβεν Χόκινγκ

Οι γιατροί είχαν πληροφορήσει τον Χόκινγκ οτι είχε περιθώριο δύο χρόνια ζωής το 1962. Ο ίδιος τους διέψευσε τους, έζησε και έγινε ένας σπουδαίος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και επίτιμο μέλος του "Conville and Cauius College".
Ό,τι και εάν έλεγε μέσω μιας εφαρμογής κομπιούτερ, τον άκουγε προσεκτικά όλος ο κόσμος. Λόγω μιας σπάνιας εκφυλιστικής ασθένειας παράλυσης των κινητικών νευρώνων, η οποία διαγνώστηκε από τους γιατρούς σε ηλικία μόλις 20 χρόνων. Ο Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος πέθανε νωρίς το πρωί την 14ης Μαρτίου 2018, σε ηλικία 76 χρονών, δεν φοβόταν τον θάνατο, γιατί ήταν ο μόνιμος συνοδός του. Ήταν κατά μια έννοια η κινητήρια δύναμη που τον ώθησε να ξεπεράσει την σωματική του ακινησία και να γίνει ένας από τους πλέον διακεκριμένους επιστήμονες στον κόσμο της αστροφυσικής, ένας δεύτερος Αϊνστάιν, όπως τον αποκαλούσαν στο σχολείο.

Στην βρετανική εφημερίδα The Guardian είχε δηλώσει πως αντιμετωπίζει τον εγκέφαλο ως ένα κομπιούτερ που σταματά να εργάζεται, όταν τα επιμέρους κομμάτια του δεν λειτουργούν πλέον. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο για χαλασμένα κομπιούτερ. Είναι ένα μύθος για ανθρώπους που φοβούνται στο σκοτάδι» είχε πει δίνοντας την δική του μεταφυσική απάντηση.
Ο Χόκινγκ ανέπτυξε ένα μοντέλο του σύμπαντος χωρίς αρχή και τέλος. Μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις του τη δεκαετία του '70 ήταν οι λεγόμενες «μαύρες τρύπες» που ακτινοβολούν ενέργεια, χάνουν μάζα και δίνουν πληροφορίες για το τι έπεσε μέσα σε αυτές, έτσι μπορεί η επιστήμη να μάθει το παρελθόν και να προβλέψει το μέλλον.

«Δεν υπάρχει Θεός. Κανείς δεν διευθύνει το σύμπαν», γράφει στο βιβλίο του «Brief Answers to the Big Questions» (Σύντομες Απαντήσεις στα Μεγάλα Ερωτήματα).

«Για αιώνες, θεωρούνταν πως άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως εγώ, ζούσαμε με μία κατάρα που μας επιβλήθηκε από τον Θεό», συμπληρώνει. «Προτιμώ να σκέφτομαι πως όλα μπορούν να εξηγηθούν με έναν άλλο τρόπο, με τους νόμους της φύσης».

Οι πεποιθήσεις του περί ανυπαρξίας Θεού δεν είναι οι μόνες αξιοπρόσεχτες στο βιβλίο. Εκφράζει την προσωπική του άποψη περί ύπαρξης εξωγήινης ζωής, την πιθανότητα η τεχνητή νοημοσύνη να ξεπεράσει σε εξυπνάδα την ανθρωπότητα όπως, επίσης, δεν αποκλείει τα ταξίδια στο χρόνο.
«Υπάρχουν μορφές ευφυούς ζωής εκεί έξω», γράφει και σημειώνει πως το ανθρώπινο γένος πρέπει να είναι επιφυλακτικό έως ότου υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες επί του θέματος.
«Το ταξίδι πίσω στον χρόνο δεν μπορεί να αποκλειστεί, σύμφωνα με την γνώση που έχουμε επί τους παρόντος», αναφέρει και προβλέπει πως «εντός των επόμενων 100 ετών θα μπορούμε να ταξιδεύουμε οπουδήποτε στο ηλιακό σύστημα».

Το τελευταίο μήνυμα του Χόκινγκ στην ανθρωπότητα, όμως, είναι αισιόδοξο. Επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα «Πώς διαμορφώνουμε το μέλλον;», γράφει: «Να θυμάστε να κοιτάτε ψηλά, τα αστέρια, και όχι κάτω, τα παπούτσια σας».