15 Αυγούστου 1940: Ο τορπιλισμός της "Έλλης" στο νησί της Μεγαλόχαρης

«Για εμάς τους Τηνιακούς το έπος του ΄40 ξεκινά με τον τορπιλισμό της “Ελλης”. Όταν το πλοίο βυθίστηκε, μια άσπρη λαδιά έμεινε σημάδι πάνω στη θάλασσα. Τον καιρό της Κατοχής, όταν η θάλασσα ήταν γαλήνια, η λαδιά διακρινόταν από το λιμάνι» ανέφερε σε μαρτυρία του ο πρώην ναυτικός Γιώργος Αμιραλής.

Στις 14 Αυγούστου 1940 όλα ήταν έτοιμα για να τιμήσει την εορτή της Παναγίας στην Τήνο το αντιτορπιλικό "Αητός" ωστόσο το βράδυ η απόφαση άλλαξε και με νέα διαταγή το αντιτορπιλικό "Έλλη" επιλέχθηκε να πλεύσει στην Τήνο σημαιοστολισμένο.

Αν η απόφαση δεν είχε αλλάξει τότε οι καταστροφές θα ήταν πολύ μεγαλύτερες και για το νησί της Τήνου.

15 Αυγούστου 1940 και ώρα 8:25:  Η Μεγαλόχαρη από άκρη σε άκρη, γιόρταζε τη χάρη Της σε όλη την Ελλάδα. Λίγο πριν τη λιτάνευση της ιερής εικόνας, και ενώ στη προκυμαία υπήρχε ήδη αρκετός κόσμος, "άγνωστο υποβρύχο" πλησίασε τον θαλάσσιο χώρο εξαπολύοντας τρεις τορπίλες κατά του ευδρόμου ΕΛΛΗ, εκ των οποίων μόνο μία έπληξε αυτό, προκαλώντας έκρηξη στο μηχανοστάσιο και πυρπόληση των δεξαμενών πετρελαίου, με 9 νεκρούς και 24 τραυματίες. Οι δε άλλες δύο τορπίλες αστόχησαν και εξερράγησαν στη προκυμαία χωρίς ευτυχώς να προκαλέσουν θύματα. Παρά τις προσπάθειες όμως που κατέβαλε το πλήρωμα τελικά το ΕΛΛΗ βυθίστηκε περίπου μία ώρα μετά στις 09:45΄ και το πλήρωμα αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει πηδώντας στη θάλασσα.

Τον Αύγουστο του 1940 ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος μετρούσε ήδη 11 μήνες.
Οι Γερμανοί έχουν εισβάλει στην Πολωνία, το Παρίσι είναι ήδη δικό τους, η Αγγλία βομβαρδίζεται και ο επόμενος στόχος είναι η «κόκκινη» Σοβιετική Ένωση.
 
Η Ελλάδα, όπου την εξουσία έχει καταλάβει πραξικοπηματικά τέσσερα χρόνια πριν, ο Ιωάννης Μεταξάς, τηρεί ουδέτερη στάση, αλλά είναι εμφανές ότι βρίσκεται στο πλευρό της Αγγλίας.
Η φασιστική Ιταλία, σύμμαχος της ναζιστικής Γερμανίας, με τον ισχυρό στόλο της διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στις θάλασσες της Μεσογείου από τη Μεγάλη Βρετανία.

Οι οδηγίες του Μουσολίνι είναι σαφείς: «Προκαλέστε με κάθε τρόπο αυτούς τους άθλιους Έλληνες. Κάντε τους με κάθε κόστος να απαντήσουν και μετά τσακίστε τους. Καμία δύναμη δεν μπορεί να αντισταθεί στη Νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μας…»

Η διαταγή για τον τορπιλισμό της «Έλλης», ενός ελαφρού καταδρομικού πλοίου («ευδρόμου» με την ορολογία του μεσοπολέμου) ήδη 30 ετών τότε, δόθηκε από την ιταλό διοικητή των Δωδεκανήσων Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκι, ηγετικό στέλεχος του Ιταλικού Φασιστικού Κόμματος και πρέπει να ήταν σε γνώση του Μουσολίνι.

Το ιταλικό υποβρύχιο «Ντελφίνο» με διοικητή τον υποπλοίαρχοΤζουζέπε Αϊκάρντι ξεκίνησε από τη ναυτική βάση στο Παρθένι της Λέρου το βράδυ της 14ης Αυγούστου, με αποστολή να πλήξει εχθρικά πλοία στην Τήνο, τη Σύρο και στη συνέχεια να αποκλείσει τη Διώρυγα της Κορίνθου.
Όμως, το γεγονός που ακολούθησε δεν προκάλεσε έκπληξη στο Ναυτικό.
Οι προκλήσεις των Ιταλών από αέρα και θάλασσα είχαν ξεκινήσει μήνες πριν.
Η διοίκηση του Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου ζητούσε με επιστολή προς το Υπουργείο Ναυτικών, την αποστολή πολεμικού πλοίου στο νησί ώστε να λαμπρύνει με την παρουσία του τις εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμή της Παναγίας.

Ο αρχηγός του Στόλου Επαμεινώνδας Καββαδίας είχε αντιρρήσεις -άλλωστε, είχε ζητήσει συγκέντρωση του στόλου στον Ναύσταθμο. Ο Μεταξάς και η στρατιωτική ηγεσία όμως, είχαν διατάξει διασπορά των μονάδων ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε μια αιφνιδιαστική ενέργεια των Ιταλών, είτε από τα Δωδεκάνησα, όπου διατηρούσαν ισχυρή αεροναυτική παρουσία, είτε από την ίδια την Ιταλία.

Τελικά, το καταδρομικό «Έλλη» κατέπλευσε στην Τήνο. Σημαιοστολισμένο.
Τις πρωινές ώρες της 15ης Αυγούστου το ιταλικό υποβρύχιο βρέθηκε έξω από το λιμάνι της Τήνου «εν καταδύσει», με σκοπό να  τορπιλίσει τα επιβατικά πλοία «Έλση» και «Έσπερος», που μετέφεραν προσκυνητές, αλλά οι Ιταλοί τα θεωρούσαν οπλιταγωγά και συνεπώς εχθρικά.
Από το περισκόπιο ο Αϊκάρντι είδε να καταφθάνει στο λιμάνι ένα πολεμικό και δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη, όπως δήλωσε μετά τον πόλεμο.

Στις 8.25 π.μ., λίγη ώρα πριν από τη λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας κι ενώ στην παραλία υπήρχε πλήθος κόσμου, το «Ντελφίνο» έπληξε με τρεις τορπίλες το «Έλλη».Μόνο η μία τορπίλη βρήκε στόχο. Αλλά έπληξε καίρια το ελληνικό πλοίο στο μηχανοστάσιο και τις δεξαμενές πετρελαίου. Άνδρες έπεσαν στα κύματα, για λίγη ώρα ουδείς γνώριζε τί είχε συμβεί σε εκείνο το σκηνικό κόλασης με τον καπνό και τις οιμωγές. Το σκάφος πήρε κλίση 15 -20 μοιρών και μία ώρα αργότερα βυθίστηκε, παρά τις προσπάθειες του πληρώματος να το κρατήσουν στον αφρό.

Οι άλλες δύο τορπίλες αστόχησαν και εξερράγησαν στην προκυμαία.
Η λιτανεία της εικόνας, παρά το κλίμα φόβου και παρά τους τραυματισμούς (και στη ακτή από πέτρες και θραύσματα), εκτελέστηκε κανονικά.

Από την επίθεση του «Ντελφίνο» σκοτώθηκαν ένας υπαξιωματικός και οκτώ ναύτες του «Έλλη», ενώ οι τραυματίες ανήλθαν στους 24. Μία γυναίκα, που βρισκόταν στην παραλία, πέθανε από καρδιακή προσβολή μετά την έκρηξη της δεύτερη τορπίλης στην προκυμαία.

Με πληροφορίες από: tovima.gr, the toc και wikipedia