Ευ. Βενιζέλος: Η παλαιοκομματική πρακτική αποδυναμώνει το Κίνημα Αλλαγής

«Επικράτηση μιας παλαιοκομματικής λογικής διακανονισμών "κορυφής" στο Κίνημα Αλλαγής», διαπιστώνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, επισημαίνοντας ότι «οι συνεχείς οργανωτικές "διευθετήσεις" επηρεάζουν τον πολιτικό λόγο, την αξιοπιστία, την στρατηγική ευκρίνεια και την δυναμική του σχήματος».
«Φτάσαμε σε ένα Συνέδριο χωρίς εκλεγμένους συνέδρους, σε μια Κεντρική Επιτροπή και σε μια Εκτελεστική Γραμματεία με μέλη διορισμένα από τα πρόσωπα που κλήθηκαν να συγκροτήσουν το Πολιτικό Συμβούλιο πριν το Συνέδριο αλλά παραμένουν και μετά ως μόνιμη κατάσταση. Αυτά δεν συνέβαιναν ούτε στην Ένωση Κέντρου στις αρχές της δεκαετίας του 1960, χωρίς φυσικά να κάνω σύγκριση με τις προσωπικότητες εκείνης της εποχής» παρατηρεί συγκεκριμένα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα».
Ως εκ τούτου, όπως αναφέρει, ο ίδιος δεν έχει τίποτα να συνεισφέρει ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ συνεισφέρει ό,τι μπορεί ως μέλος της μίας εκ των δύο Κοινοβουλευτικών Ομάδων του σχήματος.
Ο κ. Βενιζέλος τάσσεται υπέρ της καθαρής και μαχητικής θέσης που αποκρυσταλλώνει μια πειστική, υπεύθυνη, ολοκληρωμένη και εφικτή εθνική στρατηγική και κατά των συμψηφισμών. Υπογραμμίζει ότι «η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και όλου του μπλοκ δυνάμεων που συνεργάζονται μαζί του είναι η βασική προϋπόθεση για την ανάκαμψη της χώρας και για την αναστήλωση των δημοκρατικών θεσμών» και εξηγεί ότι «στρατηγική ήττα σημαίνει να μη μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συμπλέουσες με αυτόν δυνάμεις να καθορίσουν τις εξελίξεις ως προς τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης, ως προς την οριστική ρύθμιση του εκλογικού συστήματος και ως προς την επόμενη διαδικασία εκλογής ΠτΔ». 
Σημειώνει επίσης ότι «αυτοί που θέλουν να ανοίξουμε μια στοργική αγκαλιά "συναίνεσης" για τον ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνουν προφανώς στη συναινετική τους διάθεση και τα δίκτυα του βαθέως κράτους που έχει εγκαταστήσει η κυβέρνηση με πρώτο στόχο τον έλεγχο της Δικαιοσύνης».
Χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ «ηγετική ομάδα κυνικών διαχειριστών της εξουσίας» που δεν αναζητεί μια νέα σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα, ενώ, όπως παρατηρεί, «ο δήθεν ρεαλιστικός συμβιβασμός με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα συνυπάρχει σκοπίμως με τη διαρκή υπενθύμιση ενός ακραίου ριζοσπαστισμού που λειτουργεί ως υφέρπουσα απειλή ή προσδοκία, ανάλογα με το ακροατήριο». 

Σε ό,τι αφορά τα περί μετακίνησής του στη Ν.Δ. απαντά ότι αυτά τα «διακινούν μόνο ελάχιστοι γελοίοι τύποι που υπονόμευσαν το ΠΑΣΟΚ, την Ελιά και γενικότερα τη δημοκρατική παράταξη την περίοδο της εθνικής μάχης, χαρίζουν τον αγώνα του περιόδου 2010-2015 στην ΝΔ και διακινούν σενάρια συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ που τον αποδέχονται ως ηγεμονική δύναμη του δήθεν ενιαίου χώρου της Κεντροαριστεράς».