Τί κατάλαβα από τον πρώτο μήνα καραντίνας. Του Μάριου Διονέλλη

Ένα πρόβλημα που προέκυψε από τον εγκλεισμό μας είναι ότι γράφουμε όλοι για τα πάντα. Από τις θεωρίες συνωμοσίας μέχρι το «θα λογαριαστούμε» και από την «ισοφάριση των νεκρών» της Βουνάτσου μέχρι τη μαγκιά του Χαρδαλιά, ένα κλικ δρόμος και εκατομμύρια bites ηλεκτρονικών δεδομένων να γεμίζουν ακατάπαυστα τον παγκόσμιο ιστό. Δικαίωμά μας φυσικά και κανείς δεν θα μας το αφαιρέσει. Μόνο που κινδνεύουμε όλοι να γράφουμε και κανείς να μην είναι από την άλλη πλευρά να διαβάσει.

Παρ’ όλα αυτά,  θα αποτολμήσω μια σύνοψη, όπως εγώ την καταλαβαίνω, αυτού του πρώτου μήνα της καραντίνας, σήμερα 10 Απριλίου, ένα μήνα ακριβώς μετά τη μέρα που ανακοινώθηκε το κλείσιμο των σχολείων. Οι περισσότεροι εκείνη τη μέρα κατάλαβαν ότι «κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ» που θα αλλάξει τη ζωή μας. Τα βάζω με τίτλους, σε 10 βασικά σημεία, όσο μπορώ πιο περιεκτικά. Αν είναι κανείς από την αλλη να διαβάσει, έχει καλώς. Αν όχι, τουλάχιστον θα έχω βάλει για μένα σε μια κάποια τάξη αυτόν τον ορυμαγδό πληροφοριών και αλλαγών που μας κατέκλυσαν τον ένα μήνα που πέρασε.   

1 - Οι θάνατοι

Πρώτη γενική παρατήρηση, ότι η Ελλάδα πάει καλά. Πολύ καλύτερα από πολλές άλλες χώρες. Από τις 27 Φεβρουαρίου που είχαμε το πρώτο κρούσμα στην Ελλάδα, έχουν περάσει 42 μέρες και έχουμε 88 νεκρούς. Οχι ότι είναι λίγοι φυσικά, για ανθρώπους μιλάμε. Αλλά καλό είναι να βλέπουμε και τί γίνεται γύρω μας.

Στις ίδιες μέρες, η Ιταλία μέτραγε ήδη 1500 νεκρούς και σήμερα, δυόμιση μήνες μετά το πρώτο δικό τους κρούσμα έχουν ξεπεράσει τους 18.000 ανθρώπους που πέθαναν.

Συγκριτικά λοιπόν πάμε καλά. Και φυσικά την επιτυχία αυτή την χρεώνονται οι υγειονομικοί που δίνουν τον εαυτό τους, οι πολίτες, που γενικώς πειθαρχούν και βέβαια η κυβέρνηση, όσα άλλα κι αν έχεις να της καταμαρτυρήσεις (ελάτε ας είμαστε θαρραλέοι για να πάμε και πιο κάτω αναλυτικότερα).  

2 - Τα σχολεία

Να πάρουμε απόφαση ότι η σχολική χρονιά έχει τελειώσει; Ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και ειδικά εσείς κυρία Κεραμέως. Μαθήματα τέλος για φέτος και τα παιδιά θα προβιβαστούν ΧΩΡΙΣ εξετάσεις και χωρίς περισσότερο άγχος. Εχουν ήδη αρκετό άγχος από όσα ζούνε. Στην επόμενη σχολική χρονιά μπορεί να προβλεφθεί νωρίτερα η έναρξη (ίσως και από την 1η Σεπτεμβρίου) και ένα πρώτο δίμηνο συμπλήρωσης της ύλης που χάθηκε. Και σιγά - σιγά και ομαλά να έρθουν τα πράγματα στη θέση τους. Φτάνει να επμπιστευθείτε τους εκπαιδευτικούς.

Για την τηλεκπαίδευση καλή και θεμιτή η προσπάθεια. Μακάρι να αφήσει κάτι ως παρακαταθήκη σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα από τους δασκάλους μέχρι τους γονείς αλλά για φέτος δεν μπορεί κανείς να υποκρίνεται πως θα υποκαταστήσει την εκπαίδευση στο σχολείο. Κυρίως επειδή ΠΟΤΕ, καμία τεχνολογία δεν θα υποκαταστήσει την φυσική επαφή δασκάλου – μαθητή. Θα μπορούσαμε όμως να μάθουμε να την χρησιμοποιούμε συμπληρωματικά. Αλλά σε κανονικές συνθήκες και όχι τώρα, πάνω στην τούρλα του Σαββάτου, να βασανίζετε γονείς, μαθητές και κυρίως τους εκπαιδευτικούς. Αν γίνει σταδιακά η τηλεκπαίδευση λειτουργικό μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, για ΟΛΑ τα σχολεία, τότε σε λίγα χρόνια, μπορεί για μια επόμενη καραντίνα να λειτουργήσει πιο αποδοτικά.

Οσο για τις πανελλαδικές, το απόλυτο τοτέμ της ελληνικής εκπαίδευσης, αποφασίστε από τώρα ότι θα γίνουν με μειωμένη ύλη. Και όσο πιο αργά γίνεται. Και τον Σεπτέμβρη να πάνε δεν θα είναι καταστροφή αφού αφού ακόμα και αν χαλαρώσουν τα περιοριστικά μέτρα, θα είναι μεγάλο ρίσκο να στοιβάξετε εξεταζόμενους μαθητές σε αίθουσες τους επόμενους δύο μήνες.

3 - Η Εκκλησία

Ενα απο τα σημαντικά μαθήματα που πήραμε από τον κορονοϊό, είναι πως ο Θεός δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτούς που ισχυρίζονται ότι τον εκπροσωπούν επί της γης. Αν όντως κατέβαινε τούτες τις μέρες, οι πρώτοι που θα πέταγε έξω από τον οίκο Του θα ήταν οι μεγαλόσχημοι ιεράρχες που νομίζουν ότι απολαμβάνουν κάποιο είδος εξουσίας. Τη μια να μην κλείσουν καθόλου οι εκκλησίες, την άλλη να κλείσουν αλλά λίγο, μετά να μείνουν για να μεταδίδουμε μέσω τηλεόρασης και ραδιοφώνου, μετά να ανοίξουν για δυο - τρεις ώρες, την άλλη «στείλτε μήνυμα ότι πάτε αλλού και περάστε και από την εκκλησία». Ανευθυνότητα και δουλική στάση από την κυβέρνηση έναντι της ιεραρχίας. Με τις κλωτσιές θα τους πέταγε έξω ο Πανάγαθος και μάρτυς μου ο ίδιος.  Και στη χολέρα που χτύπησε την Αττική το 1854 οι παππαδες έλεγαν στον κόσμο να εκκλησιάζεται επειδή η αρρώστια ήταν σημάδι από τον Θεό. Και πέθαναν 3000 μόνο σε Αθήνα και Πειραιά. Αλλά, που να πάρει, πέρασαν και σχεδόν διακόσια χρόνια και έλεγες, δεν μπορεί, όλο και κάτι θα έχει αλλάξει. Τίποτα δυστυχώς. Νομίζω πολλοί μετά τον κορονοϊό θα αραιώσουν από τις ενορίες. Ελπίζω να μη χάσουν και την πίστη τους γιατί ειδικά στα δύσκολα για τους ανθρώπους αυτή είναι το τελευταίο αποκούμπι. Αλλά στους μεταπράτες της πίστης καμία άφεση αμαρτιών.

4 - Η Κυβέρνηση

Εχω μια βάσιμη ελπίδα πως στις τάξεις του ελληνικού νεοφιλελευθερισμού θα έχει συμβεί αυτές τις μέρες μια μικρή κατάρρευση της κοσμοθεωρίας τους. Οχι μόνο στην ελληνική Δεξιά αλλά παγκόσμια. Όταν όλος ο πλανήτης στηρίζεται στα δημόσια συστήματα υγείας και όταν ονομάζει ήρωες αυτούς που κάποτε απέλυε με περηφάνια ο Αδωνις γαι να μην του πάρει τη δόξα το ΔΝΤ, θέλω να πιστεύω πως και στον ίδιο κάτι θα έχει αλλάξει. Κι αν όχι, στο χέρι μας είναι να το αλλάξουμε. Γιατί κι ο απλός κοσμάκης καταλαβαίνει αλλά και οι λίγο πιο καλοβαλμένοι, εκείνοι που έλεγαν «γιατί να με υποχρεώνουν να πληρώνω δημόσια ασφάλιση και να μην κάνω ιδιωτική με τα λεφτουδάκια μου», τώρα που ήρθαν τα δύσκολα, στο ΠΑΓΝΗ και στο Βενιζέλειο τρέχουν αν θέλουν να τη βγάλουν καθαρή.  Μέχρι τώρα πάμε καλά. Αυτο αναμφιβήτα πιστώνεται στην κυβένρηση. Στα μέτρα που πάρθηκαν γρήγορα αλλά και στους ανθρώπους του ΕΣΥ, που ήταν εκεί. Καταρρακωμένοι και απαξιωμένοι αλλά εκεί. Ελπίζω να το αναγνωρίζει ο Μητσοτάκης και να το ανταποδώσει. Όχι για αυτούς αλλά  για την κοινωνία γιατί αυτό είναι που χρειάζεται ακόμα και αν τον ψήφισαν για «λιγότερο κράτος» και για «περισσότερη ελευθερία στην οικονομία». Εξάλλου και τον Τσίπρα τον είχαν ψηφίσει για να σκίσει τα μνημόνια… 

5 - Η Οικονομία

Τα οικονομικά μέτρα είναι δειλά. Και ευνοούν μόνο τους πιο δυνατούς με την κυβέρνηση να κάνει ότι δεν βλέπει χιλιάδες ανθρώπους σε κλάδους που θα μείνουν εκτός ενίσχυσης και κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους. Και οι ενισχύσεις είναι μικρές. 

Ο Τραμπ ρίχνει στην Οικονομία το 12% του ΑΕΠ, η Ισπανία το ίδιο. Η Βρετανία διαγράφει όλα τα χρέη του Συστήματος Υγείας, βάζει το 18% του ΑΕΠ σε μέτρα ενίσχυσης και τυπώνει και νέο χρήμα, απαλλαγμένη πια από τους περιορισμούς της Ευρώπης. Η Ιταλία δίνει σε μέτρα στήριξης το 21% του ΑΕΠ της, η Γαλλία το 23% και η Μέρκελ το 51,2% !!!
Η Ελλάδα δίνει το 3,5% του ΑΕΠ. Που δείχνει ότι ακόμα δεν έχει καταλάβει (ή δεν θέλει να καταλάβει) και πολλά ο Μητσοτάκης για το τί πραγματικά συμβαίνει. 

6 - Ο ΣΥΡΙΖΑ

Μπορεί να έκανε κωλοτούμπα με τα μνημόνια αλλά στην Υγεία κατάφερε πολλά πράγματα. Δεν το λέω εγώ, το λένε οι άνθρωποι στα νοσοκομεία, τουλάχιστον αυτοί που δεν έχουν παρωπίδες.  Πιστώνεται στον Ξανθό και στον Πολάκη αυτή την επιτυχία. Σε αυτό κυρίως το «μαξιλάρι» πατά ο Μητσοτάκης και κερδίζει σήμερα τη μάχη. Επικοινωνιακά όμως ο κορονοϊός, τον ΣΥΡΙΖΑ τον διαλύει. Γιατί όταν το αεροπλάνο κινδυνεύει όλοι πίνουν νερό στο όνομα του πιλότου. Ακόμα κι αν στην προηγούμενη πτήση ο προηγούμενος πιλότος είχε βγάλει άφθες για να κρατήσει το πηδάλιο. Τώρα πιλότος είναι ο Μητσοτάκης και αυτό δημιουργεί φοβερή σύγχιση στον ΣΥΡΙΖΑ που φτάνει σε ανοησίες στυλ Μυρσίνης Βουνάτσου που περιμένει να ισοφαρίσει τους νεκρούς με το Μάτι. Ο Τσίπρας φαίνεται να το έχει καταλάβει γιαυτό προσφέρει και τη συναίνεση που είναι αναγκαία σε αυτή τη φάση. Το σύνθημα «θα λογαριαστούμε» είναι ανόητο. Εδώ και τώρα λογαριαζόμαστε, κάθε μέρα και κάθε στιγμή. Και όχι οι αριστεροί με τους δεξιούς. Οι λογικοί με τους χοντρόπετσους. Δεν χρειάζεται να είσαι αριστερός για να καταλάβεις ότι χρειάζεσαι προσλήψεις στις εντατικές και στα νοσοκομεία γενικά. 

7 - Ο Τσιόδρας

Ο σεβαστός γιατρός ασφαλώς είναι αυτός που θα χρεωθεί το επιστημονικό κομμάτι της επιτυχίας ή της αποτυχίας στη μάχη με τον κορονοίό. Είπα και πιο πάνω. Μέχρι εδώ πάει καλά. Μόνο που ο άνθρωπος κάνει δυο δουλειές. Και του επιστήμονα και του εκπροσώπου του Υπουργείου Υγείας. Και η μία δουλειά είναι που μπλοκάρει την άλλη. Εχω ξαναγράψει παλαιότερα πως θα ήταν πιο τίμιο όπου νιώθει ότι οι απαντήσεις του δεν συνάδουν με την επιστημονική του ιδιότητα να παραπέμπει στον υπουργό. (για τις μάσκες, για τον αριθμό των τεστ, για τον αριθμό των εντατικών, για τα πιτσιρίκια στο call center του ΕΟΔΥ που λένε βλακείες στον κόσμο και φυσικά για τα ολέθρια αποτελέσματα που είχε η μη πραγματοποίηση τεστ στη γυναίκα που πέθανε στην Καστοριά επειδή της είπανε να μην πάει σε νοσοκομείο). Όχι μόνο δέχτηκε να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση για όλα αυτά, που δεν ήταν δουλειά του, αλλά πολλές φορές επιχειρεί να «επιστημονικοποιήσει» τις ανεπάρκειες (Αν δεν έχουμε τεστ, δεν χρειάζονται τεστ. Οταν βρούμε τεστ χρειάζονται οι κινητές μονάδες για να κάνει ο κόσμος στο σπίτι κτλ). Ξαναλέω, έχει επιλέξει να κάνει και τις δύο δουλειές και η μία μπλέκεται στα πόδια της άλλης.

8 - Η Ευρώπη

Μεγάλα γλέντια. Το «κοινό μας σπίτι» έμοιαζε καιρό τώρα με το σκηνικό από το Σπιρτόκουτο του Γιάννη Οικονομίδη και τον Κυνόδοντα του Λάνθιμου. Μα τώρα καταλήγει σε ένα γραν φινάλε στυλ Ταραντίνο και βγαίνουμε από την αίθουσα πιστιλισμένοι από αίμα. Στην Ενωμένη Ευρώπη η μία χώρα κρατά φορτία από μάσκες που προορίζονται για την άλλη και η Ιταλία των 18.000 θανάτων υποτάχθηκε ξανά στη Γερμανία και σε κάτι ψίχουλα, τόσα ώστε να μην διαταραχθεί η ανισότητα. Εκείνους τους εγχώριους «Μενουμευρώπηδες» συμπονώ αυτές τις δύσκολες ώρες, τί να σκέφτονται στη δική τους καραντίνα. Και για τον Σάκη Ρουβά ανησυχώ, που έφτασε να πείσει ακόμα και τον Τσίπρα για το κοινο ευρωπαϊκό μας μελλον. Συνεχίζουν στο κοτέτσι του οι κότες να γεννούν αυγά μπλε με κίτρινα αστεράκια ή μήπως κλονίστηκαν από το σφαγείο στο Γιούρογκρουπ;  

9 - Οι μαυραγορίτες

Θα υπάρχουν παντού και πάντα. Στις μάσκες και στα αντισηπτικά, στα καύσιμα και στα φρούτα. Όσα γίνονται τις τελευταίες μέρες είναι χαρακτηριστικά του ανθρώπινου είδους που δεν ξεχνά τη ζωϊκή του προέλευση και ο δυνατός κατασπαράζει τον πιο αδύναμο. Και εδώ η μάχη είναι κατά βάση ιδεολογική. Αν μιλούσες για κρατική παρέμβαση στην αγορά σε έλεγαν κομμουνιστή και σε έψεγαν που τομάς να αμφισβητήσεις τους νόμους του ελεύθερου ανταγωνισμού. Σε αυτό το πεδίο η κυβέρνηση τα έχει κάνει μαντάρα. Εφτασε ο Αδωνις στην απόγνωσή του να επιβάλει πρόστιμα στο Λασίθι επειδή, άκουσον άκουσον οι βενζινοπώλες διατήρησαν το προ κορονοϊού περιθώριο κέρδους τους. Κομμουνιστής και ο Αδωνις. Είπαμε, λογαριαζόμαστε εδώκαι τώρα, κάθε μέρα και κάθε στιγμή.

10 - Οι συνωμοσιολόγοι

«Καλά βρε παιδί μου, εσύ, σοβαρός άνθρωπος, τί κάθεσαι και γράφεις τώρα στο ekriti για αυτούς και τους δίνεις και σημασία» θα μου έλεγε ο Β. Σκουταράς. Εντάξει δίκιο θα είχε. Αλλά ζουν ανάμεσά μας κύριε Βασίλη. Το κακό έχει παραγίνει. Είπαμε ο καθένας αυτές τις μέρες γράφει ό,τι θέλει. Δικαίωμά του είναι αλλά εντάξει, κάπου δείξτε έλεος, κάντε κράτει. Η γνώμη μου είναι η εξής: Οι Μασόνοι, οι Εβραίοι, ο Αντίχριστος, ο Μαμωνάς, η Παγκόσμια Κυβέρνηση, αυτοί που μας ψεκάζουν κτλ έχουν βρει ένα πανίσχυρο όπλο για να μας καταστρέψουν. Και δεν είναι ούτε ο κορονοϊός ούτε το 5G. Είναι η ηλιθιότητα. 

Αυτά προς το παρόν

Σίγουρα υπάρχουν πολλές άλλες ενότητες που μπορούν να προστεθούν. π.χ. Οι δημοσιογράφοι (βεβαίως βεβαίως), η αλληλεγγύη (που δείχνει άλλους δρόμους σε δύσκολους καιρούς), η αστυνομία (που ειδικά στην Κρήτη γράφει άστεγους), η αυτοδιοίκηση και αρκετοί άλλοι για τους οποίους θα είχα να πω αρκετά. 

Ίσως στον δεύτερο μήνα της καραντίνας.

Μάριος Διονέλλης, Δημοσιογράφος