Οι σεισμοί, οι μαθητές και η σκληρή πραγματικότητα με τα σχολεία. Της Αναστασίας Χουρσανίδου

Πέρυσι έκλεισαν τα σχολεία λόγω πανδημίας. Την ξέραμε, την βιώναμε και συνεχίζουμε να την ζούμε καθημερινά. Άλλο που πολλοί λανθασμένα πιστεύουν ότι τελειώσαμε με τον covid-19. Δυστυχώς, έχουμε δρόμο ακόμα.

Φέτος διώχνουμε τα παιδιά λόγω σεισμών. Γιατί προφανώς κανένας δεν θέλει και δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη να παραμείνουν τα παιδιά στα σχολεία, όταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ακατάλληλα για σχολεία. Όχι μόνο επειδή είναι παλιάς κατασκευής ή ελλιπούς αντισεισμικής προστασίας. Κυρίως επειδή δεν έχουν σχεδιαστεί εξαρχής για σχολεία. Παραδείγματα πολλά, σε κάθε γειτονιά της χώρας.

Μεγάλο ζήτημα η έλλειψη σχολείων στη χώρα μας. Και δυστυχώς εκτός ατζέντας πολιτικής, αυτοδιοικητικής και οικονομικής. Και όσες προσπάθειες ξεκίνησαν, έπεσαν στο κενό είτε λόγω ασυμφωνίας, είτε λόγω γραφειοκρατίας, είτε λόγω προσωπικών συμφερόντων.

Αν δεν δοθούν χρήματα για κατασκευή νέων και ασφαλών σχολείων με όλες τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει ένα σχολείο, θα συνεχίσουμε να διώχνουμε τα παιδιά.

Και προφανώς δεν μας ενδιαφέρει πρωτίστως ότι χάνουν την επαφή με τα γνωστικά αντικείμενα. Είναι σοβαρό ζήτημα, αλλά πιο σοβαρό είναι η ψυχολογία των παιδιών που έχει τραυματιστεί σοβαρά.

Αλλά θα μου πείτε, πότε η ψυχολογία της εκπαίδευσης αποτέλεσε αντικείμενο σοβαρής και στοχευμένης πολιτικής σε αυτήν την χώρα! Ποτέ.

Η Αναστασία Χουρσανίδου είναι εκπαιδευτικός και διδάσκει στο Καλλιτεχνικό Σχολείο στις Γούβες Ηρακλείου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ηράκλειο - σεισμός: Οι συνεχείς έντονες δονήσεις προκαλούν προβληματισμό και ανησυχία

Σεισμός στο Ηράκλειο: Ο Άκης Τσελέντης για τις νέες δονήσεις

Περιφερειάρχης Κρήτης: Συνάντηση για τα θέματα των σεισμόπληκτων