Αποχαιρετώντας τον Αντώνη Βαρδή με τα ίδια του τα τραγούδια

Αν η μουσική είναι η αγαπημένη γλώσσα του Θεού, όπως είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο μουσικοσυνθέτης που αποχαιρετούμε την μιλούσε απταίστως. Όσοι γνώρισαν τον Αντώνη Βαρδή έχουν να προσθέσουν στις μουσικές περγαμηνές του και κάτι σπουδαιότερο: την απλότητα και την καθαρότητα του χαρακτήρα του. Ο Αντώνης ήταν ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, εκείνος που θα 'θελε ο καθένας από μας να 'χει φίλο καρδιακό. Με το καλαμπούρι πάντα, με το τραγούδι έτοιμο να ξεμυτίσει στο πρώτο κρασάκι και με το χαμόγελο μόνιμα χαραγμένο στα χείλη.

Τουλάχιστον αυτό τον Αντώνη Βαρδή γνωρίσαμε πριν από 20 περίπου χρόνια στο Ράδιο Κρήτη. Κι αν η απειροελάχιστη εμπειρία μου, επιτρέπει να προσθέσω κάτι ακόμη για τον χαρακτήρα και το ποιόν του ανθρώπου, αυτό σίγουρα είναι η απόλυτη και εξουθενωτική του περιφρόνηση για το χρήμα. 

Κι επειδή τα ίδια του τα τραγούδια αποχαιρετούν καλύτερα από κάθε άλλο αφιέρωμα, εμείς διαλέξαμε να του πούμε αντίο μέσα απ' αυτά.

"Να θυμάσαι πως είμαι στους απ' έξω"

"Με μια αγκαλιά τραγούδια"

"Στην Ελλάς του 2000"

"Δεν θα με ξεχάσεις"

"Φεύγω"

Ακούει κανείς;

"Mε τους αλήτες"

"Η πατρίδα μου"

"Ίσως"

Μία συλλογή με τα γνωστότερα τραγούδια του .

Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται στο ekriti και υπόκειται στους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή του καθ’ οιονδήποτε τρόπο χωρίς την απαραίτητη παραπομπή (link) στην ιστοσελίδα που το δημοσίευσε.