Αναβίωσαν τα «χελιδονίσματα» οι μαθητές του 1 ου Δημοτικού. Σχολείου Κρουσώνα

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της Άνοιξης αναβίωσαν πριν λίγες μέρες οι μαθητές/-τριες του 1ου Δημ. Σχ. Κρουσώνα οι οποίοι/-ες βγήκαν στους δρόμους και τα στενά του χωριού και τραγούδησαν τα «χελιδονίσματα», τα κάλαντα της Άνοιξης,  κρατώντας στα χέρια τους τη «χελιδόνα», μια ξύλινη κατασκευή-ομοίωμα χελιδονιού που περιστρεφόταν στην κορυφή της. 

Για την κατασκευή της «χελιδόνας» χρησιμοποιήθηκαν φυσικά υλικά όπως ξύλο και χαρτόνι καθώς και μεταλλικά κουδουνάκια τα οποία έκαναν χαρακτηριστικό θόρυβο όπως περιστρεφόταν η «χελιδόνα».  Οι μαθητές/-τριες, κρατώντας τις «χελιδόνες» τους, περπάτησαν στις γειτονιές του χωριού, μπήκαν σε καταστήματα και δημόσιους χώρους και τραγούδησαν τα «χελιδονίσματα» υμνώντας τον ερχομό της Άνοιξης και την επιστροφή των χελιδονιών σκορπώντας χαρά σε μικρούς και μεγάλους.

Το έθιμο είναι πανελλήνιο και αποτελεί συνέχεια από τα χελιδονίσματα των αρχαίων Ελλήνων που τραγουδούσαν τα παιδιά την 1η Μαρτίου ή την 21η Μαρτίου (εαρινή ισημερία). Τα χελιδονίσματα των αρχαίων, όπως διασώθηκαν από τον Αθήναιο περί το 200μ.Χ., άρχιζαν με το στίχο «Ήλθε, ήλθε η χελιδών …» και έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα με διάφορες παραλλαγές. Τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους και τραγουδούσαν τον ερχομό της Άνοιξης και των χελιδονιών και οι νοικοκυρές τούς έδιναν διάφορα φιλέματα όπως λάδι, αυγά, κ.ά.

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια το έθιμο έχει αρχίσει να ατονεί και αποτελεί χρέος όλων μας να φροντίσουμε να διατηρηθεί ζωντανό και να μην χαθεί στη λήθη του χρόνου.
Ήρθε ήρθε χελιδόνα
ήρθε και άλλη μεληδόνα
κάθισε και λάλησε
και γλυκά κελάηδησε:
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φοβερέ,
κι αν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις
καλοκαίρι θα μυρίσεις.
Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις
πάλιν άνοιξη θ’ ανθίσεις.