Από το 1945 μέχρι και μέχρι το 1965 περίπου, στη Γαλιά υπήρχαν τα «κασελάκια» , που ήταν κούτες χάρτινες, γεμάτες με ζαχαρωτά της εποχής, και τα πουλούσαν τα παιδιά τις μέρες των εορτών, για να έχουν το δικό τους χαρτζιλίκι!
Κρέμαγαν το βαλιτσάκι στο λαιμό τους, και πούλαγαν τη πραμάτεια τους σε άλλα παιδιά και σε μεγάλους, σε όλες τις γειτονιές του χωριού, που τότε ήταν μεγάλο, με 2000 κατοίκους! Υπήρχαν πολλά παιδιά στο χωριό, και αυτό ήταν ευτυχία για το τόπο, μα περισσότερο για τα ίδια τα παιδιά, που εύκολα έβρισκαν παρέες!
Η δραστηριότητα τους αυτή για κάποια παιδιά, ήταν η πρώτη τους επαφή με το εμπόριο, και η ευκαιρία για χαρτζιλίκι αλλά με τον κόπο τους!
Στη φωτογραφία που έφερε στο φως της δημοσιότητας ο Γεώργιος Χουστουλάκης, «έξι ζωηροί και χαρούμενοι τσούμαροι, με σχεδόν τα ίδια βαλιτσάκια, δεν ξέρουν τι θα πει άγχος, ζήλια και μίσος! Φαίνονται ίσως πιο ευτυχισμένα από πολλά σημερινά παιδιά, αν και κάποια μπορεί ήταν φτωχαδάκια!
Παριστάνουν τους μεγάλους «καπνίζοντας» δήθεν, τη τσίχλα σε στυλ τσιγάρου, προϊόν κι αυτό μιας εποχής!
Από τα παιδιά της φωτογραφίας μας, άλλα ζουν σήμερα άλλα δεν ζουν, αλλά όμως κατάφεραν να μας δώσουν μια ανάμνηση από το παρελθόν!», αναφέρει ο κ. Χουστουλάκης χαρακτηριστικά