Εγώ τη μοναξιά μου την αγαπώ. Το «ράφι» μου το σέβομαι!

Καλύτερα να «ξεμένεις» μόνη σου παρά με κάποιον που δεν θες.
Κάθομαι λοιπόν στα 30 μου και κοιτάω το ταβάνι. Όσο δεν μου απαντάει νιώθω καλά, αν και ανησυχώ ότι κάποια στιγμή ο θιγμένος σοβάς θα πέσει απλά να με πλακώσει!
Αναρωτιέμαι λοιπόν τι πήγε στραβά, που ακριβώς έκανα το λάθος.
Ζω με ένα σκυλί, το οποίο είναι έτοιμο να βγει βόλτα μόνο του, και κοιτάω το ρολόι όχι για να δω απαραίτητα την ώρα, αλλά γιατί σκέφτομαι όταν χάνομαι μέσα στο ρυθμικό τικ τακ.
Σκέψεις, όνειρα, γιατί και ιστορίες, ξεπροβάλλουν μπροστά μου σαν ταινία.
Παρόλα αυτά δεν πτοούμαι, και συνεχίζω!
Μετά από τρία χρόνια που ζω μόνη έμαθα πολλά πράγματα, και για το πως να φροντίζω το σπίτι αλλά κυρίως τον εαυτό μου. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να επιβιώσω, καθώς τα σχόλια όταν ανακοίνωσα στους δικούς μου ότι «Φαίνεστε καλά παιδιά, αλλά λέω να πάω να μείνω μόνη», ήταν ότι δεν θα αντέξεις πάνω από ένα μήνα. Δεν λες λοιπόν πάλι καλά που είμαι αντιδραστική, και το έβαλα στόχο να τους διαψεύδω καθημερινά!
Πάμε λοιπόν στο δια ταύτα, είμαι τόσο υπερκινητική που τελικά έχω καταλάβει γιατί ζω μόνη. Έχω ένα καναπέ ο οποίος έχει δοκιμαστεί σε κάθε πλευρά του σαλονιού. Η έκπληξη των φίλων κάθε φορά που μπαίνουν στο σπίτι δεν είναι η κλασσική χαριτωμένη «Αα τι καλά τα άλλαξες ΠΑΛΙ!» , αλλά υπάρχει ένας έντρομος φόβος ότι σε περίπτωση που έχουν πιεί, θα καταλήξουν με το πλακάκι αγκαλιά αντί στον καναπέ. Δεν τους λυπάμαι αν με ρωτήσεις, και πάλι θα τα έφερνα όλα τούμπα.
Και λέω λοιπόν αγαπητή μου φίλη, τι είναι καλύτερο;
Να είμαι σε μια σχέση δίχως μέλλον; Να έχω στην ζωή μου έναν άνθρωπο απλά και μόνο για να πω ότι υπάρχει;
Κάποια ψυχή μου είπε πρόσφατα ότι καλύτερα να ξεμείνεις μόνη σου, παρά να ξεμείνεις με κάποιον που δεν θες.
Εγώ την μοναξιά μου την αγαπώ. Το ράφι μου το σέβομαι.
Δεν λέω, σίγουρα θα ήθελα μια συντροφιά, ένα καλό λόγο και ένα χάδι, αλλά εφόσον δεν έτυχε δεν έχω λόγο να φυτοζωήσω σε μια σχέση.
Απολαμβάνω κάθε χώρο του σπιτιού μου, όπως θέλω εγώ, έχω το πρόγραμμα μου τη σειρά μου, και δεν πρόκειται να την χαλάσω, γιατί κάποιος απλά αποφάσισε να με πείσει ότι ο τρόπος που σκέφτεται είναι ο σωστός.
Πριν λοιπόν κάνω το βήμα και βάλω κάποιον στην ζωή μου, θα πρέπει να σεβαστεί τα δικά μου δεδομένα και να κάνει μια πολύ όμορφη προσπάθεια να τα αγκαλιάσει.
Μέχρι τότε ζω την κάθε μου στιγμή, χωρίς να σκάω για το αύριο.
Κάποιος, κάποια μέρα θα στραβωθεί! 

Ξένια

via