Σε ελεύθερη πτώση! Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Δεν ορρωδούν προς ουδενός και με ατέρμονη αερολογία, με άγνοια της πραγματικότητας και με εξωπραγματική οίηση, βαφτίζουν τη φτωχοποίηση, ευεργέτημα, δεχόμενοι παράλληλα και τις ευχαριστίες των πολιτών για την αύξηση των εισφορών που επέβαλλαν. Και όλα αυτά ανερυθρίαστα και με περισπούδαστο ύφος στα παράθυρα των τηλεοράσεων. Ξεπέρασαν αυτοθαυμαζόμενοι ακόμη και τον Γιόζεφ Γκαίμπελς, και το αειθαλές μοντέλο αγνωσίας, οι σύγχρονοι ρολίστες της πολιτικής.
 
Πιστεύουν ότι σύμπασα η Ελληνική και παγκόσμια ανθρωπότητα οφείλει να είναι στρατευμένη στην εκτόξευση του μεγαλείου της αριστερής διανόησης και των ιδεολογημάτων τους. Φαίνεται ότι από τηλεπαράθυρο σε τηλεπαράθυρο, δεν πρόσεξαν και χτύπησαν στο κούτελο, γι αυτό και λένε ό,τι εξωφρενικό λένε.
 
Όμως οι βιωματικές εμπειρίες των πολιτών, έχουν μεγαλύτερη δύναμη από την όποια προπαγάνδα των πολιτικών και η σκυταλοδρομία της «μπαρουφολογίας» που ξεκίνησαν θα αποδειχτεί όπλο αυτεπίστροφο.
 
Η αυτονόμηση του εκλογικού σώματος καραδοκεί να δώσει τη δική της απάντηση στις επόμενες εκλογές, που σίγουρα δεν θα διολισθήσει στον εύπεπτο λαϊκισμό που κατά καιρούς του σερβίρουν. Η κοινοβουλευτική ανατροπή θα γίνει μέσω της κάλπης και λαϊκής αποδοκιμασίας και όχι με άλλου είδους απώλειας της δεδηλωμένης.
 
Η χώρα υποφέρει και θα συνεχίσει να  υποφέρει, είτε βγούμε από τα μνημόνια, είτε μείνουμε μέσα στην επιτήρηση. Το κύριο πρόβλημα μας δεν είναι τα χρήματα, αλλά η έλλειψη σοβαρότητας και εμπιστοσύνης λόγω υπερβολικής έπαρσης και αχαλίνωτου τυχοδιωκτισμού των πολιτικών που διαφεντεύουν το μέλλον της.
 
Πως θα ξεφύγουμε από αυτό το φαύλο κύκλο της συσσωρευμένης συστημικής αδυναμίας δεκαετιών; Πως θα βρούμε την κατάλληλη ηγεσία να μας εκπροσωπήσει επάξια στα δύσκολα εθνικά γεωπολιτικά θέματα, που ελλοχεύουν τεράστιους εξωτερικούς κινδύνους;
 
Τα αντανακλαστικά αυτοάμυνας του εκλογικού σώματος, έχουν νεκρωθεί ολοκληρωτικά ή θα λειτουργήσουν ως καταλύτης ανάστασης ενός νέου πολιτικού χώρου, με σημαντικές προσωπικότητες που θα θυμίζουν καταξιωμένα πολιτικά πρόσωπα όπως του Κανελλόπουλου, Μαύρου, Καραμανλή, Παπανδρέου, Κύρκου, Φλωράκη και άλλων πολιτικών προσωπικοτήτων με καθολική αναγνώριση.
 
Η σημερινή Ελλάδα συντηρείται με δάνεια και εκφράζεται από πολιτικές προσωπικότητες μειωμένης αξιοπιστίας απέναντι στους πολίτες και ο δεσμός τους με την κοινωνία έχει κοπεί. Η συντριπτική πλειοψηφία του κοινοβουλίου βασίζει την εκλογή της, στο ρουσφέτι, στα συντεχνιακά προνόμια και επιδόματα, στην παρουσία σε γάμους, βαφτίσια, κηδείες, λιτανείες και αρκετών πανηγύρεων! Όμως αυτή τη φορά η τραγική αλήθεια, η πραγματικότητα, η ανάγκη επιβίωσης της χώρας, επιβάλλει να αλλάξουν όλα αυτά τα κριτήρια επιλογής του «μπουκέτου» των εκπροσώπων στην επόμενη βουλή.
 
Διαφορετικά, νομοτελειακά, η ανάκαμψη δεν θα έρθει ούτε με το όγδοο θαύμα, και η χώρα θα συνεχίσει να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση! Αφήστε που μερικές φορές θυμίζει και Δελφινάριο!

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος