Με το βλέμμα στις επόμενες εθνικές εκλογές

Όσο θα πλησιάζουμε προς τις επόμενες εθνικές εκλογές (το αργότερο μέχρι τον Οκτώβριο του 2019) τόσο θα εντείνονται οι διαβουλεύσεις των διάφορων πολιτικών προσώπων, που στοχεύουν στην επανεκλογή τους ή την είσοδό τους στο νέο κοινοβούλιο. 
Το μεγάλο πρόβλημα των πολιτικών προσώπων (αυτών που είναι σήμερα στη βουλή αλλά δεν θεωρούν δεδομένη την επανεκλογή τους και αυτών που δεν είναι σήμερα στη βουλή αλλά φιλοδοξούν να έχουν πιθανότες εκλογής στην επόμενη) είναι η απαξίωση που αισθάνονται για την πολιτική και τους πολιτικούς, γενικά, οι Έλληνες ψηφοφόροι.
Μετά από οχτώ χρόνια σκληρών μνημονίων και τις μεγαλόστομες υποσχέσεις για καλύτερες μέρες, που δεν τηρήθηκαν ποτέ, οι πολίτες όχι μόνον είναι δυσαρεστημένοι από τα κόμματα και τους πολιτικούς, αλλά, είναι και σφόδρα θυμωμένοι. Και ο θυμός αυτός, αναμένεται να εκδηλωθεί στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.
Οι Έλληνες πολίτες για την φτωχοποίησή τους και τα δεινά που υποφέρουν τα οχτώ χρόνια των μνημονίων, θεωρούν υπεύθυνες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛ. 
Τα κόμματα αυτά, οτιδήποτε κι αν εξαγγείλουν, δεν πρόκειται να "πείσουν" πάλι τους πολίτες για να τα ξαναψηφίσουν, τουλάχιστον στον βαθμό που τους "έπειθαν" στο παρελθόν. Με εξαίρεση φυσικά, τους "βολεμένους" και τους έχοντες συμφέροντα από το κόμμα τους, δηλαδή τα ονομαζόμενα από τον κόσμο "κομματόσκυλα".
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και απ' όλες τις διενεργηθείσες δημοσκοπήσεις μέχρι σήμερα, με αποκορύφωμα, το ερώτημα "ποιος θεωρείται καταλληλότερος για Πρωθυπουργός" η απάντηση που υπερισχύει είναι ο..."κανένας"!!!
Τα παραπάνω τα γνωρίζουν απολύτως τα επιτελεία των κομμάτων, γι' αυτό αναζητούν τρόπους για να "προσεγγίσουν" αποτελεσματικά τους ψηφοφόρους. 
Ήδη το "εξαϋλωμένο" σε εκλογικά ποσοστά ΠΑΣΟΚ, μετατράπηκε σε Κίνημα Αλλαγής, παίρνοντας και ό,τι απέμεινε από το Ποτάμι. Με την αλλαγή του ονόματος και του ΑΦΜ, φιλοδοξεί να κερδίσει ένα καλό ποσοστό στις επόμενες εκλογές για να έχει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις της επόμενης μέρας. Βέβαια, το γεγονός ότι ακόμα δεν ενημέρωσε η Πρόεδρος κα Φώφη Γεννηματά με ποιο τρόπο θα πληρώσει το ΠΑΣΟΚ τα δάνεια των εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, που οφείλει στις τράπεζες και στο δημόσιο, αυτό μάλλον δεν τους ενδιαφέρει (ο απλός πολίτης όταν αδυνατεί να πληρώσει έστω και λίγα ευρώ του κάνουν κατάσχεση των τραπεζικών του λογαριασμών και τον σέρνουν στα δικαστήρια. Αυτό είναι δίκαιο και έγινε πράξη, όπως συνηθίζει να λέει ο σημερινός Πρωθυπουργός)...
Η ΝΔ, που φιλοδοξεί να ξαναπάρει την εξουσία, βασίζεται κυρίως στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα, που στις εκλογές, σε μεγάλο ποσοστό, δεν ψηφίζει, αλλά, καταψηφίζει! Συνήθως, έτσι αλλάζουν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Αν ανατρέξετε στις εκλογές μετά το 1974 θα διαπιστώσετε το αληθές των όσων γράφουμε. 
Όμως, η ΝΔ, αυτή τη φορά θα πρέπει να συνυπολογίσει την δυσαρέσκεια και τον θυμό των ψηφοφόρων και προς την ίδια, γιατί και η ίδια ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για τα μνημόνια και την οικονομική κρίση, που μαστίζει τη χώρα και τους Έλληνες πολίτες. 
Επίσης ο Πρόεδρός της κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, αν εξακολουθεί να έχει στην πρώτη γραμμή της πολιτικής του, πρόσωπα που συνέδεσαν το όνομά τους με τις αποτυχημένες προηγούμενες κυβερνήσεις του κόμματος, τότε, είναι πιθανό να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων...
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνών κόμμα, έχασε το ηθικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων συστημικών κομμάτων, αφού: 
1). Υποσχέθηκε πολλά και δεν τα τήρησε, επειδή όταν χρωστάς, τους όρους τους βάζει ο δανειστής κι όχι ο δανειζόμενος. Έτσι "ούτε τα μνημόνια έσκισε", ούτε το "επονείδιστο χρέος διέγραψε", ούτε τα "νταούλια χτύπησε για να χορεύουν οι αγορές". Αυτό, θυμίζει τους ιθαγενείς με τις χάντρες και τα καθρεφτάκια κι όχι τους Έλληνες, που δύσκολα θα τον ξαναεμπιστευτούν.
2). Στην διάρκεια της μέχρι τώρα διακυβέρνησής του, ανέχεται τα "καπρίτσια" του Προέδρου του κυβερνητικού εταίρου κ. Πάνου Καμμένου, ακόμα κι όταν αυτά είναι επικίνδυνα για την εθνική ασφάλεια της χώρας. Η φιλοσοφία ότι "κάνω τα πάντα προκειμένου να διατηρηθώ στην εξουσία", δεν ταιριάζει με την Αριστερή κουλτούρα, που διατείνεται ότι έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και το πιθανότερο είναι ότι θα έχει μεγάλο πολιτικό κόστος για τον ΣΥΡΙΖΑ. 
3). Το "βόλεμα" των "δικών μας παιδιών", που κατηγορούσε ως αντιπολίτευση τις τότε κυβερνήσεις, το ανήγαγε σε...επιστήμη. Είναι τουλάχιστον θλιβερό, τα 2/3 των μελών της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, να απασχολούνται σε θέσεις του δημόσιου τομέα. 
Φυσικά υπάρχουν κι άλλα "τρωτά σημεία" στην διακυβέρνηση, μέχρι τώρα, του ΣΥΡΙΖΑ (Δημοψήφισμα όπου το μεγαλειώδες "όχι" έγινε "ναι" υποταγής, διαφορετικότητα των βουλευτών του σε πολλά σοβαρά θέματα, πλήρης "υποταγή" σε ό,τι απαιτήσουν οι δανειστές κλπ).
Οι ΑΝ.ΕΛ., δηλαδή ο Πρόεδρός τους κ. Πάνος Καμμένος, με εντελώς αντίθετη ιδεολογία από τον ΣΥΡΙΖΑ, στηρίζει την κυβέρνηση με αντάλλαγμα να είναι Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Αυτό ήταν το όνειρό του, αυτή την συμφωνία έκανε με τον κ. Αλέξη Τσίπρα: Εσύ Πρωθυπουργός, εγώ Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Ό,τι και να συμβεί, αυτό δεν αλλάζει. Τώρα, το μέχρι πότε θα κρατήσει, είναι θέμα του Πρωθυπουργού. Όταν θα θελήσει να απαλλαγεί από το "βαρίδι" Καμμένου, εν όψει εκλογών, θα τον ξαποστείλει...
Αυτό το γνωρίζει και ο Πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. και προετοιμάζεται ανάλογα. 
Γνωρίζει επίσης, όχι μόνον από τα δημοσκοπικά ευρήματα, ότι το κόμμα του με την κυβερνητική φθορά, έχει ελάχιστες πιθανότητες να συγκεντώσει το 3% που απαιτείται για την είσοδο στη βουλή. Γι' αυτό κάνει προσπάθεις να συνεργαστεί με άλλα πολιτικά πρόσωπα της ίδιας ιδεολογίας (Κρανιδιώτης, Βελόπουλος, Παπακώστα κ.ά.), δημιουργώντας,ίσως, ένα καινούργιο κόμμα, το οποίο να έχει τύχη στις εκλογές.
Αυτό το επιθυμεί και ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί ένα νέο κόμμα στα δεξιά της ΝΔ,  θα της κόψει ψήφους και πιθανόν την αυτοδυναμία.
Η Ένωση Κεντρώων με τον κ. Βασίλη Λεβέντη θα επιδιώξει με τη ρητορική "της αλήθειας" και τις θέσεις που εκφράζουν την πλειοψηφία των Ελλήνων, κυρίως στα εθνικά θέματα, να διατηρήσει ή και να αυξήσει τις δυνάμεις της, με στόχο την είσοδό της εκ νέου στην επόμενη βουλή.
Η ΧΑ, όπως και το ΚΚΕ, δεν ανησυχούν, αφού έχουν "ορκισμένους" ψηφοφόρους. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να ανεβάσουν το ποσοστό τους και να έχουν ισχυρότερη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Η ΛΑ.Ε., η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Πλεύση Ελευθερίας, η Τελεία, ο ΛΑΟΣ, η Νέα Δεξιά και άλλα μικρότερα κόμματα, θα επιδιώξουν συνεργασίες, προκειμένου να διεκδικήσουν πολιτικό ρόλο την επόμενη μέρα των έθνικών εκλογών. Αν κατωρθώσουν να "ταιριάξουν τις ιδεολογίες" τους, τότε έχουν πολλές πιθανότητες εισόδου στη βουλή.
Κλείνοντας, η εκτίμηση είναι ότι στις επόμενες εκλογές, η κάλπη θα βγάλει απίθανα αποτελέσματα, αφού δεν είναι προβλέψιμο, με ποιο τρόπο θα εκδηλωθεί η δυσαρέσκεια και ο θυμός των Ελλήνων πολιτών προς τα κόμματα και τους πολιτικούς.

ο εκλογολόγος