Χαλινάρι στη γλώσσα. Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Πολιτική με «γαλλικά» και χωρίς ίχνος αιδούς από αρκετά μεγάλη μερίδα του πολιτικού μας κόσμου, αναμένεται με τη νέα χρονιά, λόγω επικείμενων πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων. 
Εκρήξεις, προσβλητικές και υβριστικές δηλώσεις, «γαλλικές» εκφράσεις, λαϊκά καντήλια, σεξουαλικά υπονοούμενα, θα αποτελέσουν ένα απάνθισμα της νεοελληνικής κακογουστιάς, από εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου. Αυτοδιοικητικούς και της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Στόχος να αναπαραχθούν, να «γράψουν» σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων και τηλεοπτικών ειδήσεων. Κάτι σαν αλατοπίπερο στην ύλη του τηλεοπτικού και έντυπου προγράμματος των μέσων ενημέρωσης. 
Πιθανώς χειροδικίες, αναμενόμενες αλλά και μη ενταγμένες στον πολιτικό πολιτισμό μας, σε αντίθεση με αθυροστομίες, ειρωνείες, φωνασκίες, αγριάδες και βίαιες αποχωρήσεις από τα πάνελ των πολιτικών συζητήσεων. Κυνηγάνε τον αδηφάγο φακό της δημοσιότητας για να κλέψουν λεπτά δημοσιότητας σε τηλεοπτικά προγράμματα και στις παραπολιτικές στήλες των εντύπων.
Και όλα αυτά για το ευ αγωνίζεσθαι στην πολιτική και αυτοδιοικητική σκακιέρα. Ιδιαίτερα «γαλλικά» θα ακουστούν και στις τοπικές κοινωνίες, λόγω των αυτοδιοικητικών εκλογών που έχουν χαρακτηριστεί ως εκλογές με υψηλή κινητικότητα στελεχών σε θέσεις ευθύνης, χάριν του νέου εκλογικού νόμου της απλής αναλογικής. 
Φυσικά δεν μιλάμε για το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Υπάρχουν και σοβαροί εκπρόσωποι απ’ όλα τα κόμματα που «μιλάνε» με επιχειρήματα, ορθό πολιτικό λόγο και δεν έχουν στο καθημερινό τους λεξιλόγιο ατάκες, φράσεις εντυπωσιασμού, και ύβρεις.
Υπάρχει κίνδυνος, στη νέα εκλογική χρονιά, να μετεξελιχθεί ο δημόσιος λόγος σε απόλυτη ισοπέδωση, σε αρένα κακογουστιάς με «γαλλικά» ακόμη και με υπονοούμενα διαφθοράς, σεξιστικά, προσβλητικά. Αποτέλεσμα επιζήμιο για την εικόνα των πολιτικών και ιδιαίτερα  με εικόνα που δεν θα λέγαμε ότι είναι και η καλύτερη στους πολίτες. 
Μεγάλο μέρος ευθύνης έχουν και τα μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά που προβάλλουν ανελλιπώς και σε περίοπτο θέση τον κακόγουστο λόγο, τις υβριστικές ατάκες, για να κερδίσουν την εύνοια των αναγνωστών και επισκεπτών τους. Για ψίχουλα τηλεθέασης και πώλησης εντύπων, αδιαφορώντας για την αμετροέπεια, την θρασύτητα, και τον χλευασμό που εκπέμπουν, απαξιώνοντας το πολιτικό προσωπικό που είναι και πελάτες τους. 
Μερίδιο ευθύνης έχουμε κι εμείς, οι πολίτες, που μας αρέσουν οι θεϊκές ή φονικές ατάκες ενός πολιτικού, ακόμη κι αν είναι αυτοσαρκασμού.
Μια εξυπνακίστικη ατάκα μπορεί να μας οδηγήσει να βάλουμε σταυρό στον πολιτικό, αδιαφορώντας για το παραγόμενο, ή μη έργο του στην κοινωνία. 
Ακόμη, εκλιπαρούμε για μια selfie φωτογραφία μαζί του και νοιώθουμε υπερηφάνεια όταν την ποστάρουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 
Στις επικείμενες, εντός του νέου έτους, τετραπλές εκλογές, εκτός από τα «θα» των υποψηφίων, θα κυριαρχήσουν έντονοι διάλογοι, πολιτικές κόντρες και φαρμακερές ατάκες.
Ας ελπίσουμε να μπει χαλινάρι στη γλώσσα πολλών πολιτικών που στοχεύουν σταυρό προτίμησης από τους πολίτες. 
Είναι αναγκαία η καλλιέργεια πολιτικού ήθους και επιμόρφωσης. 

***Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι επικοινωνιολόγος